Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 26 października 2006 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Hiszpanii. - Sprawa C-36/05., sygn. C-36/05

Sprawa C‑36/05

Komisja Wspólnot Europejskich

przeciwko

Królestwu Hiszpanii

Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Dyrektywa 92/100/EWG - Prawo autorskie - Prawo najmu i użyczenia - Brak transpozycji w wyznaczonym terminie

Streszczenie wyroku

Zbliżanie ustawodawstw - Prawo autorskie i prawa pokrewne - Prawo najmu i użyczenia utworów objętych ochroną - Dyrektywa 92/100

(dyrektywa Rady 92/100, art. 1 i 5)

Uchybia zobowiązaniom ciążącym na nim na mocy art. 1 i 5 dyrektywy 92/100 w sprawie prawa najmu i użyczenia oraz niektórych praw pokrewnych prawu autorskiemu w zakresie własności intelektualnej państwo członkowskie, które wyłącza obowiązek zapłaty wynagrodzenia należnego twórcom z tytułu użyczenia dokonywanego przez niemal wszystkie, jeśli nie wszystkie kategorie instytucji oddających w publiczne użyczenie utwory chronione prawem autorskim.

Dyrektywa ma bowiem na celu zapewnienie twórcom i wykonawcom odpowiednich dochodów i zwrotu niezwykle wysokich i ryzykownych nakładów, które są niezbędne w szczególności przy produkcji fonogramów i filmów. W tym względzie, jeśli chodzi o zakres normowania art. 5 ust. 3 dyrektywy, zgodnie z którym państwa członkowskie mogą zwolnić „określone kategorie instytucji” z obowiązku zapłaty twórcom wynagrodzenia z tytułu publicznego użyczenia przewidzianego w art. 5 ust. 1, zwolnienie prawie wszystkich lub wręcz wszystkich kategorii instytucji oddających utwory w użyczenie z obowiązku określonego w ust. 1 tego artykułu pozbawiłoby twórców wynagrodzenia umożliwiającego odzyskanie poczynionych przez nich nakładów. Miałoby to również negatywny wpływ na proces powstawania nowych utworów.

Ponadto wyrażenie „określone kategorie przedsiębiorstw” zawarte w art. 5 ust. 3 należy rozumieć jako odnoszące się do pojęcia o charakterze ilościowym. W związku z tym jedynie ograniczona liczba kategorii instytucji, które byłyby zobowiązane do zapłaty wynagrodzenia na podstawie ust. 1 tego artykułu, może być zwolniona z takiego obowiązku.