Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 26 października 2006 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Rebublice Włoskiej. - Sprawa C-302/05., sygn. C-302/05

Sprawa C‑302/05

Komisja Wspólnot Europejskich

przeciwko

Republice Włoskiej

Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Dyrektywa 2000/35/WE - Artykuł 4 ust. 1 - Zastrzeżenie własności - Skuteczność

Streszczenie wyroku

Zbliżanie ustawodawstw - Zwalczanie opóźnień w płatnościach w transakcjach handlowych - Dyrektywa 2000/35

(dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/35, art. 4 ust. 1)

Zgodnie z art. 4 ust. 1 dyrektywy 2000/35 w sprawie zwalczania opóźnień w płatnościach w transakcjach handlowych - który stanowi, że państwa członkowskie zapewnią, w zgodzie ze stosowanymi przepisami krajowymi właściwymi na mocy międzynarodowego prawa prywatnego, iż sprzedający zachowuje prawo własności do towarów do chwili uiszczenia całkowitej zapłaty, w przypadku gdy między kupującym a sprzedającym przed dostawą towarów została wyraźnie zawarta klauzula dotycząca zastrzeżenia własności, w związku z motywem dwudziestym pierwszym tej dyrektywy - prawodawca wspólnotowy uznał za pożądane zapewnienie, aby wierzyciele mogli korzystać z klauzuli zastrzeżenia własności na niedyskryminującej podstawie w całej Wspólnocie, jeżeli klauzula ta jest ważna według przepisów krajowych właściwych na mocy międzynarodowego prawa prywatnego. To, że wierzyciele mogą powołać się na taką klauzulę, można uznać za szczególny wkład w zwalczanie opóźnień w płatnościach w transakcjach handlowych.

Biorąc pod uwagę brzmienie art. 4 ust. 1 dyrektywy 2000/35 i cel tej dyrektywy, z przepisu tego nie można jednak wywnioskować, że ma on dotyczyć zasad innych niż te, które przewidują explicite, iż sprzedający i kupujący mogą wyraźnie zawrzeć klauzulę zastrzeżenia własności przed dostawą towarów oraz iż sprzedający może zachować prawo własności do towarów aż do chwili uiszczenia całkowitej zapłaty. Zatem zasady krajowe dotyczące skuteczności klauzul zastrzeżenia własności wobec osób trzecich, których praw nie dotyczy dyrektywa 2000/35, są regulowane wyłącznie przez wewnętrzny porządek prawny państw członkowskich.