Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 9 listopada 2006 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Zjednoczonemu Królestwu Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. - Sprawa C-236/05., sygn. C-236/05

Sprawa C‑236/05

Komisja Wspólnot Europejskich

przeciwko

Zjednoczonemu Królestwu Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej

Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego ? Rozporządzenie (EWG) nr 2847/93 ? System kontroli w sektorze rybołówstwa - Przekazanie wymaganych danych po terminie

Streszczenie wyroku

1.        Skarga o stwierdzenie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego - Przedmiot sporu - Określenie w trakcie postępowania poprzedzającego wniesienie skargi

(art. 226 WE)

2.        Państwa członkowskie - Zobowiązania - Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Uzasadnienie wynikające z trudności technicznych - Niedopuszczalność

(art. 226 WE)

1.        Przedmiot skargi o stwierdzenie uchybienia, na podstawie art. 226 WE, jest określony w uzasadnionej opinii Komisji, co oznacza, iż skarga powinna się opierać na tym samym uzasadnieniu i zarzutach, co ta opinia. Wymóg ten nie sięga tak daleko, aby w każdym przypadku nakładać obowiązek zachowania identycznej treści zarzutów w wezwaniu do usunięcia uchybienia, zarzutów uzasadnionej opinii i żądaniach skargi, jeśli przedmiot sporu określony w uzasadnionej opinii nie został rozszerzony ani zmieniony. Trybunał stwierdził w szczególności, iż przedmiotem skargi mogą być również fakty zaistniałe po wystosowaniu uzasadnionej opinii, o ile mają one ten sam charakter i stanowią element tego samego postępowania co fakty, do których odnosi się opinia.

(por. pkt 10-12)

        Państwo członkowskie nie może powoływać się na okoliczności o charakterze wewnętrznym, w tym na trudności w zakresie stosowania aktu wspólnotowego pojawiające się na etapie jego wykonywania, celem uzasadnienia nieprzestrzegania zobowiązań i terminów wynikających z norm prawa wspólnotowego. Wynika z tego, że państwo członkowskie nie może zatem powoływać się na trudności techniczne w celu uchylenia się od zobowiązań wynikających z prawa wspólnotowego.