Orzeczenie
Opinia rzecznika generalnego Geelhoed przedstawiona w dniu 7 kwietnia 2005 r. - Brigitte i Marcus Klein przeciwko Rhodos Management Ltd. - Sprawa C-73/04., sygn. C-73/04
OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO
L. A. GEELHOEDA
przedstawiona w dniu 7 kwietnia 2005 r. (1)
Sprawa C‑73/04
Brigitte Klein
i
Marcus Klein
przeciwko
Rhodos Management Ltd
[Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez XXIX wydział Oberlandesgericht Hamm (Niemcy)]
Wykładnia art. 16 pkt 1 Konwencji brukselskiej - Właściwość w sprawach dotyczących obciążeń nieruchomości - Umowa korzystania z apartamentu wakacyjnego w oznaczonym czasie, która jednocześnie przewiduje obowiązkowe członkostwo w klubie, którego głównym zadaniem jest zapewnienie jego członkom możliwości wykonywania prawa korzystania z apartamentu - Żądanie zwrotu części zapłaconej kwoty
I - Wprowadzenie
1. Niniejsza sprawa, w której Oberlandesgericht (niemiecki okręgowy sąd związkowy) w Hamm zwrócił się do Trybunału z pytaniem prejudycjalnym, dotyczy wykładni art. 16 pkt 1 lit. a) Konwencji brukselskiej z dnia 27 września 1968 r. o jurysdykcji i wykonywaniu orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych (zwanej dalej „konwencją”)(2). W szczególności podnoszona jest kwestia, czy postanowienie to stosuje się do postępowania w przedmiocie tak zwanych uzgodnień time‑share (tj. umów w sprawie korzystania z budynku lub pomieszczenia w oznaczonym czasie).
II - Ramy prawne
2. Ogólna zasada konwencji regulująca jurysdykcję sądów krajowych w odniesieniu do kwestii objętych jej zakresem stosowania jest zawarta w art. 2, który stanowi, że „z zastrzeżeniem przepisów niniejszej Konwencji, osoby mające miejsce zamieszkania na terytorium Umawiającego się Państwa mogą być pozywane, niezależnie od ich obywatelstwa, przed sądy tego Państwa”. W odniesieniu do pozwanych, którzy nie mają miejsca zamieszkania na terytorium umawiającego się państwa, art. 4 konwencji stanowi: „Jeżeli pozwany nie ma miejsca zamieszkania na terytorium jednego z Umawiających się Państw, jurysdykcję sądów każdego Umawiającego się Państwa, z zastrzeżeniem art. 16, określa prawo tego Państwa”.