Orzeczenie
Opinia rzecznika generalnego Ruiz-Jarabo Colomer przedstawiona w dniu 6 września 2005 r. - Mehmet Sedef przeciwko Freie und Hansestadt Hamburg. - Sprawa C-230/03., sygn. C-230/03
OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO
DÁMASA RuizA-JarabA ColomerA
przedstawiona w dniu 6 września 2005 r.(1)
Sprawa C‑230/03
Mehmet Sedef
przeciwko
Freie und Hansestadt Hamburg
[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesverwaltungsgericht (Niemcy)]
Układ stowarzyszeniowy EWG‑Turcja - Artykuł 6 decyzji nr 1/80 Rady Stowarzyszenia - System stopniowego przyznawania praw - Konieczność nieprzerwanego zatrudnienia - Pracownik turecki zatrudniony jako marynarz w żegludze morskiej państwa członkowskiego - Brak znaczenia szczególnego charakteru zawodu
1. Bundesverwaltungsgericht (Niemcy) przedłożył Trybunałowi na podstawie art. 234 WE dwa pytania prejudycjalne w sprawie wykładni art. 6 decyzji nr 1/80 Rady Stowarzyszenia z dnia 19 września 1980 r. w sprawie rozwoju stowarzyszenia pomiędzy Wspólnotą Europejską a Turcją(2) (zwanej dalej „decyzją nr 1/80”).
2. Przepis ten przyznaje pracownikom tureckim określone prawa, których zakres zależy od czasu trwania zatrudnienia w jednym z państw członkowskich.
3. Wątpliwości sądu krajowego dotyczą skutków niektórych przerw w wykonywaniu zawodu marynarza dla obliczania okresu zatrudnienia niezbędnego dla uzyskania prawa do swobodnego dostępu do dowolnej pracy zarobkowej.
I - Przepisy mające zastosowanie w sprawie
4. Stosunki pomiędzy Republiką Turecką a Unią Europejską zmieniają się w zależności od aktualnych okoliczności politycznych i gospodarczych(3), ale ich ramy prawne pozostają niezmienione(4).
A - Układ stowarzyszeniowy
5. W dniu 12 września 1963 r. w Ankarze zawarto układ ustanawiający stowarzyszenie pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Turcją, zatwierdzony i ratyfikowany w imieniu Wspólnoty decyzją Rady 64/732/EWG z dnia 23 grudnia 1963 r.(5) (zwany dalej „układem stowarzyszeniowym”).
6. Jak już wspomniałem w opinii w sprawie Öztürk(), układ stowarzyszeniowy ma na celu wspieranie ciągłego i zrównoważonego wzmocnienia powiązań handlowych między obydwiema stronami, zapewnienie przyspieszonego wzrostu gospodarki tureckiej, a także podniesienie poziomu zatrudnienia i polepszenia warunków życia w tym państwie. Preambuła stanowi, że wsparcie przez Wspólnotę wysiłków obywateli tureckich w celu poprawy ich warunków bytowych ułatwi późniejszą akcesję tego państwa().