Opinia rzecznika generalnego Jacobs przedstawiona w dniu 15 września 2005 r. - Republika Włoska przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich. - Sprawa C-301/03., sygn. C-301/03

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

F.G. JACOBSA

przedstawiona w dniu 15 września 2005 r.(1)

Sprawa C‑301/03

Republika Włoska

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

 Wprowadzenie

1.     Zgodnie z artykułem 159 WE Wspólnota ma wspierać osiąganie celów spójności społecznej i gospodarczej, włącznie z rozwojem regionalnym, przez działania podejmowane za pośrednictwem instrumentów finansowych, które obejmują fundusze strukturalne(2).

2.     Na mocy art. 161 WE Rada ma określać zadania, cele priorytetowe oraz organizację funduszy strukturalnych, wraz z ogólnymi zasadami mającymi do nich zastosowanie, jak również przepisy niezbędne do zapewnienia ich skuteczności oraz koordynacji funduszy zarówno między sobą, jak i z innymi istniejącymi instrumentami finansowymi.

3.     Na tej podstawie Rada przyjęła rozporządzenie o funduszach strukturalnych(3), które reguluje cele, organizację, funkcjonowanie i wdrażanie funduszy strukturalnych, wraz z rolami i uprawnieniami Komisji i państw członkowskich w tym względzie.

4.     Kilka etapów programowania i wdrożenia jest przewidzianych w kontekście - głównie finansowej - pomocy przewidzianej na mocy funduszy strukturalnych. „Uzupełnienia programu” są ostatnim etapem w procesie. One ustalają szczegółowe środki wdrażające ogólną strategię i priorytety już zdefiniowane w „programach operacyjnych” i „jednolitych dokumentach programowych” - takie jak rodzaj bezpośrednich beneficjentów dla każdego środka - precyzujące między innymi finansową alokację przewidywaną jako wkład danego funduszu. One działają na etapie, gdy specyficzne operacje lub działania współfinansowane przez fundusze strukturalne są wdrażane.

5.     Zgodnie z zasadą bliskiej współpracy (lub „partnerstwa”) pomiędzy państwami członkowskimi i Komisją, która inspiruje rozporządzenie o funduszach strukturalnych, programy operacyjne i jednolite dokumenty programowe są zatwierdzane przez Komisję, ale uzupełnienia programu są opracowywane i zatwierdzane przez dane państwo członkowskie lub jego wyznaczony organ zarządzający. Elementy uzupełnienia programu mogą być dostosowane w miarę potrzeby(). To dostosowanie jest w większości przypadków() zatwierdzane na poziomie krajowym i Komisja jest jedynie o tym informowana.