Opinia rzecznika generalnego Poiares Maduro przedstawiona w dniu 20 września 2005 r. - Cristiano Marrosu i Gianluca Sardino przeciwko Azienda Ospedaliera Ospedale San Martino di Genova e Cliniche Universitarie Convenzionate. - Sprawa C-53/04., sygn. C-53/04
OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO
M. POIARESA MADURA
przedstawiona w dniu 20 września 2005 r.(1)
Sprawa C‑53/04
Cristiano Marrosu,
Gianluca Sardino
przeciwko
Azienda Ospedaliera Ospedale San Martino di Genova e Cliniche Universitarie Convenzionate
Sprawa C‑180/04
Andrea Vassallo
przeciwko
Azienda Ospedaliera Ospedale San Martino di Genova e Cliniche Universitarie Convenzionate
[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale di Genova (Włochy)]
Polityka społeczna - Dyrektywa 1999/70/WE - Klauzula 1 lit. b) i klauzula 5 Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony - Zatrudnienie w administracji publicznej
1. W drodze dwóch odrębnych postanowień odsyłających Tribunale di Genova (Włochy) zwrócił się do Trybunału Sprawiedliwości z wnioskiem o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym w przedmiocie wykładni dyrektywy Rady 1999/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotyczącej Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC) (Dz.U. L 175, str. 43) (zwanej dalej „dyrektywą 1999/70”).
2. Wniosek ten został przedstawiony w ramach sporu pomiędzy Marrosu, Sardino i Vassallo a ich pracodawcą, Azienda Ospedaliera Ospedale San Martino di Genova e Cliniche Universitarie Convenzionate (zakład leczniczy, szpital San Martino w Genui i stowarzyszone kliniki uniwersyteckie, zwany dalej „zakładem leczniczym”), dotyczącego stosowania uregulowań włoskich w odniesieniu do pracy na czas określony w sektorze administracji publicznej.
I - Kontekst prawny i faktyczny
Okoliczności faktyczne w tych dwóch sprawach nie są skomplikowane. Jeżeli pojawia się trudność, dotyczy ona określenia właściwego prawa.