Opinia rzecznika generalnego Geelhoed przedstawiona w dniu 15 września 2005 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Federalnej Niemiec. - Sprawa C-244/04., sygn. C-244/04

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

L.A. GEELHOEDA

przedstawiona w dniu 15 września 2005 r.(1)

Sprawa C‑244/04

Komisja Wspólnot Europejskich

przeciwko

Republice Federalnej Niemiec

Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Artykuł 49 WE - Delegowanie pracowników z państw trzecich w celu świadczenia usług przez przedsiębiorstwa mające siedzibę w innym państwie członkowskim uzależnione od uzyskania „wizy z prawem do pracy”, która wydawana jest wyłącznie gdy pracownik zatrudniony był przez to przedsiębiorstwo przynajmniej rok przed delegowaniem

I -    Wprowadzenie

1.     W niniejszej sprawie Komisja wnosi do Trybunału o stwierdzenie, że poprzez stawianie usługodawcom mającym siedzibę w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej szczególnych wymogów dotyczących delegowania pracowników pochodzących z państw niebędących członkami Unii Europejskiej Republika Federalna Niemiec naruszyła art. 49 WE.

II - Uregulowania niemieckie dotyczące delegowania obywateli państw trzecich

2.     Delegowanie obywateli państw trzecich w Niemczech regulowane jest przez Ausländergesetz (niemiecką ustawę o cudzoziemcach) w wersji z dnia 9 stycznia 2002 r. (zwaną dalej „AuslG”), w rozporządzeniu wykonawczym do tej ustawy oraz okólniku z dnia 15 maja 1999 r. zaadresowanym do wszystkich niemieckich przedstawicielstw dyplomatycznych i konsulatów (zwanym dalej „okólnikiem”).

3.     Zgodnie z § 1-3 AuslG, od osób nieposiadających obywatelstwa niemieckiego wymagana jest wiza w celu wjazdu i pobytu na terytorium Niemiec. Cudzoziemcy pragnący zostać w Niemczech w celu wykonywania działalności zarobkowej muszą uzyskać specjalne zezwolenie na pobyt, zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym. Bieżąca praktyka dotycząca wydawania tych specjalnych wiz opiera się na okólniku. Przedsiębiorstwa zamierzające świadczyć usługi w Niemczech muszą zadbać, by ich pracownicy z państw trzecich uzyskali wizę w niemieckim przedstawicielstwie dyplomatycznym na terenie państwa członkowskiego, gdzie przedsiębiorstwo ma siedzibę. Podczas ustosunkowywania się do takich wniosków właściwy organ bada, czy spełnione zostały następujące kryteria, które oparte są na orzeczeniu Trybunału w sprawie Vander Elst():