Opinia rzecznika generalnego Geelhoed przedstawiona w dniu 8 września 2005 r. - The Queen, na wniosek International Air Transport Association i European Low Fares Airline Association przeciwko Department for Transport. - Sprawa C-344/04., sygn. C-344/04

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

L.A. GEELHOEDA

przedstawiona w dniu 8 września 2005 r.(1)

Sprawa C‑344/04

The Queen, na wniosek:

International Air Transport Association,

European Low Fares Airline Association,

Hapag‑Lloyd Express GmbH

przeciwko

Department of Transport

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez High Court of Justice of England & Wales, Queen’s Bench Division (Administrative Court) (Zjednoczone Królestwo)]

Transport lotniczy - Rozporządzenie (WE) nr 261/2004 - Odszkodowanie i pomoc dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotu - Artykuły 5, 6 oraz 7 rozporządzenia - Ważność - Wykładnia art. 234 WE

I -    Wstęp

1.     Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczy po pierwsze ważności art. 5, 6 i 7 rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 295/91(2), a po drugie wykładni art. 234 akapit drugi WE.

II - Ramy prawne

 Konwencja montrealska

2.     Konwencja w sprawie ujednolicenia niektórych zasad dotyczących międzynarodowego przewozu lotniczego (zwana dalej „konwencją montrealską”)(3) została podpisana przez Wspólnotę Europejską w dniu 9 grudnia 1999 r. oraz zatwierdzona decyzją Rady z dnia 5 kwietnia 2001 r.(4). Weszła ona w życie w odniesieniu do Wspólnoty Europejskiej w dniu 28 czerwca 2004 r.

3.     Artykuł 19 konwencji montrealskiej, zatytułowany „Opóźnienie”, stanowi:

„Przewoźnik ponosi odpowiedzialność za szkodę wynikłą z opóźnienia w przewozie lotniczym osób, bagażu lub ładunku. Jednakże przewoźnik nie ponosi odpowiedzialności za szkodę wynikłą z opóźnienia, jeśli udowodni, że on sam oraz jego pracownicy i agenci podjęli wszystkie rozsądnie konieczne środki, aby uniknąć szkody, lub że niemożliwe było podjęcie przez nich takich środków”.