Opinia rzecznika generalnego Kokott przedstawiona w dniu 27 października 2005 r. - Konstantinos Adeneler i inni przeciwko Ellinikos Organismos Galaktos (ELOG). - Sprawa C-212/04., sygn. C-212/04

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

JULIANE KOKOTT

przedstawiona w dniu 27 października 2005 r.(1)

Sprawa C‑212/04

Konstantinos Adeneler i in.

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Monomeles Protodikeio Thessalonikis (Grecja)]

Obowiązek dokonania zgodnej z dyrektywą wykładni prawa krajowego przed upływem terminu transpozycji tej dyrektywy - Porozumienie ramowe w sprawie pracy na czas określony (dyrektywa 1999/70/WE) - Kolejne umowy o pracę na czas określony w sektorze publicznym - Obiektywne powody - Środki mające na celu zapobieganie nadużyciom

I -    Wprowadzenie

1.        W niniejszej sprawie przedmiotem analizy jest zawieranie umów o pracę na czas określony przez pracodawców w sektorze publicznym w Grecji. Poprzez wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym sąd grecki, Monomeles Protodikeio Thessalonikis, zwraca się z pytaniem dotyczącym wynikających z prawa wspólnotowego wymogów dotyczących takich umów o pracę na czas określony. W szczególności chodzi przy tym o konieczne środki mające na celu zapobieganie nadużyciom w związku z zawieraniem kolejnych umów o pracę na czas określony.

2.        Ponadto w kontekście niniejszej sprawy Trybunał ma za zadanie orzec w kwestii o zasadniczym znaczeniu: od jakiej daty sądy krajowe zobowiązane są do dokonywania wykładni prawa krajowego w sposób zgodny z dyrektywą?

II - Ramy prawne

A -    Prawo wspólnotowe

        Uregulowaniem prawa wspólnotowego mającym zastosowanie w niniejszej sprawie jest dyrektywa Rady 1999/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotycząca Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC)() (zwana dalej „dyrektywą 1999/70”). Niniejsza dyrektywa ma na celu wykonanie postanowień załączonego do niej Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony (zwanego dalej również „porozumieniem ramowym”), zawartego w dniu 18 marca 1999 r. między trzema głównymi organizacjami międzybranżowymi [Europejską Unią Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskim Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederacją Związków Zawodowych (ETUC)].