Opinia rzecznika generalnego Jacobs przedstawiona w dniu 17 listopada 2005 r. - L. H. Piatkowski przeciwko Inspecteur van de Belastingdienst grote ondernemingen Eindhoven. - Sprawa C-493/04., sygn. C-493/04

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

F.G. JACOBSA

przedstawiona w dniu 17 listopada 2005 r.(1)

Sprawa C‑493/04

L.H. Piatkowski

przeciwko

Inspecteur van de Belastingdienst/Grote ondernemingen Eindhoven

1.     W niniejszej sprawie Gerechtshof te ’s-Hertogenbosch (sąd apelacyjny, ’s-Hertogenbosch) zadał pytanie, czy prawo wspólnotowe stoi na przeszkodzie temu, by Niderlandy pobierały składkę na ubezpieczenie społeczne od dochodów z tytułu odsetek wypłacanych przez spółkę z siedzibą w Niderlandach na rzecz osoby będącej obywatelem niderlandzkim zamieszkałej w Belgii, do której na podstawie rozporządzenia nr 1408/71(2) znajduje zastosowanie zarówno niderlandzkie, jak i belgijskie ustawodawstwo dotyczące zabezpieczenia społecznego.

2.     Pytanie to powstało na kanwie sporu pomiędzy L.H. Piatkowskim a inspektorem właściwego organu podatkowego (zwanym dalej „Inspecteur”).

 Uregulowanie wspólnotowe

3.     Tytuł II rozporządzenia nr 1408/71 zawiera zestaw przepisów kolizyjnych, których celem jest określenie, jakie ustawodawstwo dotyczące zabezpieczenia społecznego ma zastosowanie do osób objętych zakresem zastosowania tego rozporządzenia. Przepisy te są oparte na zasadzie, iż osoba będąca pracownikiem najemnym lub prowadząca działalność na własny rachunek podlega w danym momencie ustawodawstwu tylko jednego państwa członkowskiego („zasada jedynego właściwego ustawodawstwa”). W związku z tym art. 13 ust. 1 rozporządzenia nr 1408/71 ustanawia następującą zasadę ogólną:

„Z zastrzeżeniem art. 14c i 14f osoby, do których stosuje się niniejsze rozporządzenie, podlegają ustawodawstwu tylko jednego państwa członkowskiego. Przepisy niniejszego tytułu określają ustawodawstwo właściwe”.

4.     Zasada jedynego właściwego ustawodawstwa ma zastosowanie do osób, które są pracownikami najemnymi w więcej niż jednym państwie członkowskim(), do osób, które prowadzą działalność na własny rachunek w więcej niż jednym państwie członkowskim() oraz (jako zasada ogólna) do osób, które są pracownikami najemnymi w jednym państwie członkowskim i prowadzą działalność na własny rachunek w innym państwie członkowskim().