Orzeczenie
Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 13 stycznia 2005 r. - Streekgewest Westelijk Noord-Brabant przeciwko Staatssecretaris van Financiën. - Sprawa C-174/02., sygn. C-174/02
Sprawa C‑174/02
Streekgewest Westelijk Noord-Brabant
przeciwko
Staatssecretaris van Financiën
(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden)
Pomoc państwa - Artykuł 93 ust. 3 Traktatu WE (obecnie art. 88 ust. 3 WE) - Plan pomocy - Zakaz wprowadzania w życie projektowanych środków przed decyzją końcową Komisji - Zakres zakazu, jeżeli pomoc polega na zwolnieniu z opłaty - Określenie osób mogących powołać się na ewentualne naruszenie
Opinia rzecznika generalnego L. A. Geelhoeda przedstawiona w dniu 4 marca 2004 r. I‑0000
Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 13 stycznia 2005 r. I‑0000
Streszczenie wyroku
1. Pomoc przyznawana przez państwa - Plany pomocy - Zakaz wprowadzania w życie przed decyzją końcową Komisji - Skutek bezpośredni - Osoby mogące powołać się na ewentualne naruszenie - Podmiot zobowiązany z tytułu opłaty stanowiącej integralną część pomocy
(Traktat WE, art. 93 ust. 3 (obecnie art. 88 ust. 3 WE))
2. Pomoc przyznawana przez państwa - Postanowienia Traktatu - Zakres stosowania - Zwolnienia z opłat przybierające postać pomocy - Zaliczenie - Przesłanka - Imperatywny związek między przeznaczeniem opłaty a pomocą.
(Traktat WE, art. 92 (obecnie, po zmianie, art. 87 WE) i art. 93 (obecnie art. 88 WE))
1. Podmiot może mieć interes w powoływaniu się przed krajowymi organami sądowymi na bezpośredni skutek zakazu wprowadzania w życie, o którym mowa w art. 93 ust. 3 ostatnie zdanie Traktatu (obecnie art. 88 ust. 3 ostatnie zdanie WE), nie tylko celem usunięcia negatywnych skutków zakłócenia konkurencji wynikłego z pomocy przyznanej bezprawnie, ale również celem uzyskania zwrotu opłaty pobranej z naruszeniem tego postanowienia. W tym ostatnim przypadku to, czy podmiot został dotknięty zakłóceniem konkurencji wynikłym z przyznania pomocy, jest bez znaczenia dla oceny jego interesu prawnego. Jedyną okolicznością, która winna być wzięta pod uwagę jest to, że podmiot jest zobowiązany z tytułu opłaty, która stanowi integralną część pomocy wprowadzonej w życie z naruszeniem zakazu, o którym mowa w art. 93 ust. 3 zdanie ostatnie Traktatu.