Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 15 marca 2005 r. - Królestwo Hiszpanii przeciwko Eurojust. - Sprawa C-160/03., sygn. C-160/03

Sprawa C-160/03

Królestwo Hiszpanii

przeciwko

Eurojustowi

Skarga o stwierdzenie nieważności na podstawie art. 230 WE - Skarga wniesiona przez państwo członkowskie wobec ogłoszeń o naborze wydanych przez Eurojust na stanowiska pracowników tymczasowych - Brak właściwości Trybunału - Niedopuszczalność

Opinia rzecznika generalnego M. Poiaresa Madura przedstawiona w dniu 16 grudnia 2004 r.   I‑0000

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 15 marca 2005 r.   I‑0000

Streszczenie wyroku

1.     Postępowanie - Podstawa prawna skargi - Wybór należący do skarżącego, a nie do sądu wspólnotowego - Dopuszczalność oceniana w świetle wyboru skarżącego

2.     Skarga o stwierdzenie nieważności - Akty podlegające zaskarżeniu - Skarga wniesiona przez państwo członkowskie wobec wydanych przez Eurojust ogłoszeń o naborze na stanowiska pracowników tymczasowych - Wyłączenie - Wymóg kontroli sądowej - Tryby postępowania

(art. 230 WE; art. 35 UE, art. 41 UE, art. 46 lit. b) UE; Statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 40 i 56; regulamin pracowniczy, art. 91; decyzja Rady 2002/187, art. 30)

1.     W ramach postępowania sądowego to do skarżącego, a nie do sądu wspólnotowego, należy dokonanie wyboru podstawy prawnej jego skargi. Z tego wynika, iż w przypadku gdy skarżący opiera swą skargę na danym przepisie, pozostawiając jednak ocenie Trybunału wybór najwłaściwszej, w jego przekonaniu, podstawy prawnej do rozpatrzenia tej skargi, to odnośnie do tego przepisu należy przeprowadzić analizę dopuszczalności skargi.

(por. pkt 35)

2.     Wydane przez Eurojust ogłoszenie o naborze na stanowiska pracowników tymczasowych nie może być przedmiotem skargi o stwierdzenie nieważności na podstawie artykułu 230 WE. W istocie takie ogłoszenie nie jest objęte listą aktów, których legalność może być poddana kontroli Trybunału na podstawie wspomnianego artykułu. Ponadto art. 41 UE nie przewiduje, aby art. 230 WE był stosowany odnośnie do przepisów dotyczących współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych zawartych w tytule VI traktatu UE, ponieważ właściwość Trybunału w tym zakresie została określona w art. 35 UE, do którego odsyła art. 46 lit. b) UE.