Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 3 marca 2005 r. - Wolfgang Heiser przeciwko Finanzamt Innsbruck. - Sprawa C-172/03., sygn. C-172/03

Sprawa C‑172/03

Wolfgang Heiser

przeciwko

Finanzamt Innsbruck

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgerichtshof (Austria)]

Podatek VAT - Zwolnienie świadczenia usług opieki medycznej w ramach wykonywania zawodu medycznego - Korekta odliczeń

Opinia rzecznika generalnego A. Tizzana przedstawiona w dniu 28 października 2004 r.   I‑0000

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 3 marca 2005 r.   I‑0000

Streszczenie wyroku

1.     Pomoc przyznawana przez państwa - Pojęcie - Wpływ na wymianę handlową między państwami członkowskimi - Selektywny charakter przepisu - Względy uzasadniające wynikające z charakteru i ogólnej struktury systemu - Naruszenie konkurencji

(traktat WE, art. 92 ust. 1 (obecnie, po zmianie, art. 87 ust. 1 WE))

2.     Pomoc przyznawana przez państwa - Pojęcie - Przepis służący osiągnięciu celu społecznego - Odstępstwo przewidziane w art. 90 ust. 2 traktatu (obecnie art. 86 ust. 2 WE) - Przepisy państwowe mające na celu zbliżenie warunków konkurencji do warunków panujących w innych państwach członkowskich - Brak wpływu na kwalifikację pomocy

(traktat WE, art. 90 ust. 2 i art. 93 ust. 3 (obecnie art. 86 ust. 2 WE i art. 88 ust. 3 WE) oraz art. 92 ust. 1 (obecnie, po zmianie, art. 87 ust. 1 WE))

3.     Pomoc przyznawana przez państwa - Pojęcie - Rezygnacja, w przypadku przejścia lekarzy z systemu opodatkowania transakcji podatkiem od wartości dodanej na system transakcji zwolnionych, z przewidzianego w art. 20 szóstej dyrektywy w sprawie podatku od wartości dodanej zmniejszenia dokonanego wcześniej odliczenia, dotyczącego towarów wykorzystywanych nadal w przedsiębiorstwie - Zaliczenie

(traktat WE, art. 92 ust. 1 (obecnie, po zmianie, art. 87 ust. 1 WE); dyrektywa Rady 77/388, art. 20)

1.     Zgodnie z art. 92 ust. 1 traktatu (obecnie art.87 ust. 1 WE), aby dane działanie mogło zostać zakwalifikowane jako pomoc państwa, muszą być spełnione następujące przesłanki: po pierwsze, musi mieć miejsce interwencja państwa lub interwencja przy użyciu zasobów państwowych; po drugie, interwencja ta musi być w stanie wpłynąć na wymianę handlową między państwami członkowskimi; po trzecie, musi przyznawać beneficjentowi korzyść; po czwarte, musi zakłócać konkurencję lub grozić jej zakłóceniem.