Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 10 marca 2005 r. - Królestwo Hiszpanii przeciwko Radzie Unii Europejskiej. - Sprawa C-342/03., sygn. C-342/03

Sprawa C‑342/03

Królestwo Hiszpanii

przeciwko

Radzie Unii Europejskiej

Wspólna polityka handlowa - Konserwy z tuńczyka pochodzące z Tajlandii i Filipin - Mediacja w ramach WTO - Rozporządzenie (WE) nr 975/2003 - Kontyngent taryfowy

Opinia rzecznika generalnego F. G. Jacobsa przedstawiona w dniu 2 grudnia 2004 r.  I‑0000

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 10 marca 2005 r.  I‑0000

Streszczenie wyroku

1.     Wspólna polityka handlowa - Wymiana handlowa z państwami trzecimi - Zasada preferencji wspólnotowej - Zakres

2.     Wspólna polityka handlowa - Wymiana handlowa z państwami trzecimi - Stosowanie środków taryfowych - Uzależnienie od braku jakichkolwiek niekorzystnych skutków dla producentów wspólnotowych - Niedopuszczalność

3.     Skarga o stwierdzenie nieważności - Zarzuty - Naruszenie uzasadnionych oczekiwań przedsiębiorstw podniesione przez państwo członkowskie - Dopuszczalność

4.     Wspólna polityka handlowa - Uregulowanie przez instytucje wspólnotowe - Uprawnienia dyskrecjonalne - Uzasadnione oczekiwania przedsiębiorstw w utrzymaniu istniejącej sytuacji - Brak

(rozporządzenie Rady nr 975/2003)

5.     Akty instytucji - Uzasadnienie - Obowiązek - Zakres - Rozporządzenia

(art. 253 WE)

6.     Skarga o stwierdzenie nieważności - Zarzuty - Nadużycie władzy - Pojęcie

1.     O ile „preferencja wspólnotowa” stanowi jedną z przesłanek o charakterze politycznym, na jakich opierały się instytucje Wspólnoty, ustanawiając zasady wymiany handlowej z państwami trzecimi, o tyle preferencja ta nie stanowi jednak wymogu o charakterze prawnym, którego niewypełnienie mogłoby spowodować nieważność aktu prawa wtórnego.

(por. pkt 18, 19)

2.     Prawo wspólnotowe nie zabrania stosowania środków taryfowych, których ewentualny wpływ na konkurencję ogranicza się do spadku zamówień składanych przez danych producentów i do nierównych warunków konkurencji spowodowanych różnicami w zakresie kosztów socjalnych, ochrony środowiska i kontroli jakości produktów między państwami trzecimi a Wspólnotą.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00