Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 21 kwietnia 2005 r. - Pierre Housieaux przeciwko Délégués du conseil de la Région de Bruxelles-Capitale. - Sprawa C-186/04., sygn. C-186/04

Sprawa C‑186/04

Pierre Housieaux

przeciwko

Délégués du conseil de la Région de Bruxelles‑Capitale

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Conseil d’État (Belgia)]

Dyrektywa 90/313/EWG - Swoboda dostępu do informacji o środowisku - Wniosek o udzielenie informacji - Obowiązek uzasadnienia w przypadku odmowy - Termin wiążący - Brak odpowiedzi ze strony organu władzy publicznej w wyznaczonym terminie - Dorozumiana odmowa - Prawo podstawowe do skutecznej ochrony sądowej

Opinia rzecznika generalnego J. Kokott przedstawiona w dniu 27 stycznia 2005 r.  I‑0000

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 21 kwietnia 2005 r.  I‑0000

Streszczenie wyroku

1.     Środowisko naturalne - Swoboda dostępu do informacji - Dyrektywa 90/313 - Wniosek o udzielenie informacji - Dwumiesięczny termin na udzielenie odpowiedzi przez organ władzy publicznej - Charakter wiążący

(dyrektywa Rady 90/313, art. 3 ust. 4)

2.     Środowisko naturalne - Swoboda dostępu do informacji - Dyrektywa 90/313 - Dorozumiana decyzja oddalająca wniosek o udzielenie informacji - Brak uzasadnienia decyzji w momencie upływu dwumiesięcznego terminu - Niezgodność decyzji z prawem

(dyrektywa Rady 90/313, art. 3 ust. 4 i art. 4)

3.     Środowisko naturalne - Swoboda dostępu do informacji - Dyrektywa 90/313 - Ochrona sądowa - Decyzja zaskarżalna - Dorozumiana decyzja oddalająca wniosek o udzielenie informacji

(dyrektywa Rady 90/313, art. 4)

1.     Dwumiesięczny termin, w ciągu którego organ władzy publicznej winien udzielić odpowiedzi na wniosek o udzielenie informacji, przewidziany w art. 3 ust. 4 dyrektywy 90/313 w sprawie swobody dostępu do informacji o środowisku jest terminem wiążącym.

(por. pkt 29 oraz pkt 1 sentencji)

2.     Artykuł 3 ust. 4 dyrektywy 90/313 w sprawie swobody dostępu do informacji o środowisku w związku z art. 4 tejże dyrektywy nie sprzeciwia się przepisom krajowym, zgodnie z którymi dla celów przyznania skutecznej ochrony sądowej brak odpowiedzi ze strony powyższych władz publicznych w okresie dwóch miesięcy poczytuje się za skutkujący wydaniem dorozumianej decyzji odmownej zaskarżalnej na drodze sądowej lub administracyjnej zgodnie z obowiązującym w danym państwie systemem prawnym. Jednakże wyżej wymieniony art. 3 ust. 4 sprzeciwia się istnieniu braku uzasadnienia tej decyzji w momencie upływu dwumiesięcznego terminu. W tych okolicznościach dorozumiana decyzja odmowna winna być uznana za niezgodną z prawem.