Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 13 września 2005 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Radzie Unii Europejskiej. - Sprawa C-176/03., sygn. C-176/03

Sprawa C‑176/03

Komisja Wspólnot Europejskich

przeciwko

Radzie Unii Europejskiej

Skarga o stwierdzenie nieważności - Artykuły 29 UE, 31 lit. e) UE, art. 34 UE i 47 UE - Decyzja ramowa 2003/80/WSiSW - Ochrona środowiska - Sankcje karne - Kompetencje Wspólnoty - Podstawa prawna - Artykuł 175 WE

Opinia rzecznika generalnego D. Ruiza‑Jaraba Colomera przedstawiona w dniu 26 maja 2005 r.  I‑0000

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 13 września 2005 r.  I‑0000

Streszczenie wyroku

Środowisko naturalne - Ochrona - Kompetencja Wspólnoty - Sankcje karne - Decyzja ramowa 2003/80/WSiSW w sprawie ochrony środowiska poprzez prawo karne - Odpowiednia podstawa prawna - Artykuł 175 WE - Decyzja oparta na tytule VI Traktatu o Unii Europejskiej - Naruszenie art. 47 UE

(art. 135 WE, 175 WE i 280 ust. 4 WE; art. 47 UE; decyzja ramowa Rady 2003/80, art. 1-7)

Ponieważ decyzja ramowa Rady 2003/80 w sprawie ochrony środowiska poprzez prawo karne opiera się na tytule VI Traktatu o Unii Europejskiej, narusza kompetencje, jakie przysługują Wspólnocie na mocy art. 175 WE oraz jest w całości, z uwagi na swoją niepodzielność, niezgodna z art. 47 UE. W istocie art. 1-7 tej decyzji, które zawierają częściowe zbliżenie przepisów prawa karnego państw członkowskich, w szczególności jeśli chodzi o znamiona poszczególnych przestępstw popełnianych przeciwko środowisku, mogły zostać wydane na podstawie art. 175 WE w zakresie, w jakim ze względu zarówno na ich zamierzony cel, jak i na ich treść, mają one za główny cel ochronę środowiska, która stanowi jeden z podstawowych celów Wspólnoty.

W tym zakresie o ile prawdą jest, że co do zasady przepisy prawa karnego, tak jak zasady procedury karnej nie należą do kompetencji Wspólnoty, o tyle nie może to jednakże powstrzymać ustawodawcy wspólnotowego od wydania przepisów z zakresu prawa karnego państw członkowskich, jakie uzna za konieczne w celu zapewnienia pełnej skuteczności norm w dziedzinie ochrony środowiska, w przypadku gdy stosowanie przez właściwe władze krajowe skutecznych, proporcjonalnych i odstraszających sankcji stanowi działanie niezbędne dla zwalczania ciężkich przestępstw przeciwko środowisku. Tej kompetencji prawodawcy wspólnotowego w ramach realizacji wspólnej polityki w dziedzinie środowiska naturalnego nie podważa okoliczność, że art. 135 WE i 280 ust. 4 WE zastrzegają w dziedzinach, odpowiednio, współpracy celnej i zwalczania nadużyć finansowych naruszających interesy finansowe Wspólnoty stosowanie krajowego prawa karnego i zagadnienia dotyczące krajowej administracji wymiaru sprawiedliwości dla państw członkowskich.