Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 20 października 2005 r. - Bundesrepublik Deutschland przeciwko ISIS Multimedia Net GmbH und Co. KG, représentée par ISIS Multimedia Net Verwaltungs GmbH (C-327/03), i Firma O2 (Germany) GmbH und Co. OHG (C-328/03). - sprawy połączone C-327/03 oraz C-328/03., sygn. C-327/03 oraz C-328/03

Sprawy połączone C‑327/03 i C‑328/03

Bundesrepublik Deutschland

przeciwko

ISIS Multimedia Net GmbH und Co. KG

i

Firma O2 (Germany) GmbH und Co. OHG

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesverwaltungsgericht)

Usługi telekomunikacyjne - Dyrektywa 97/13/WE - Artykuł 11 ust. 2 - Opłata za przydzielenie nowych numerów telefonicznych - Bezpłatna rezerwa numerów, którą dysponuje przedsiębiorstwo będące następcą prawnym dawnego monopolisty

Opinia rzecznika generalnego D. Ruiza‑Jaraba Colomera przedstawiona w dniu 9 grudnia 2004 r.  I‑0000

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 20 października 2005 r.  I‑0000

Streszczenie wyroku

Zbliżanie ustawodawstw - Sektor telekomunikacji - Wspólne przepisy ramowe dotyczące ogólnych zezwoleń i indywidualnych licencji - Dyrektywa 97/13 - Opłaty i należności stosowane do przedsiębiorstw posiadających indywidualne licencje - Optymalne wykorzystanie dóbr rzadkich - Nałożenie na nowych operatorów opłaty za przydzielanie numerów telefonicznych - Niedopuszczalność

(dyrektywa 97/13 Parlamentu Europejskiego i Rady, art. 11 ust. 2)

Artykuł 11 ust. 2 dyrektywy 97/13 w sprawie wspólnych przepisów ramowych dotyczących ogólnych zezwoleń i indywidualnych licencji w dziedzinie usług telekomunikacyjnych pozwala na nałożenie opłaty na przedsiębiorstwa, aby w sposób optymalny zarządzać „dobrem rzadkim”, o ile opłata ta ma niedyskryminacyjny charakter i uwzględnia konieczność wspierania rozwoju innowacyjnych usług oraz konkurencji.

Przepis ten należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on przepisom krajowym, które stanowią, że nowy operator na rynku telekomunikacyjnym jest zobowiązany do uiszczenia opłaty za przydzielenie numerów telefonicznych uwzględniającej ich wartość ekonomiczną, podczas gdy przedsiębiorstwo telekomunikacyjne zajmujące na tym samym rynku pozycję dominującą przejęło nieodpłatnie znaczną rezerwę numerów, którą dysponował dawny monopolista będący jego poprzednikiem prawnym, a prawo krajowe wyłącza możliwość uiszczenia a posteriori takiej opłaty z tytułu tej rezerwy.