Opinia rzecznika generalnego Léger przedstawiona w dniu 11 marca 2004 r. - Finanzamt Rendsbug przeciwko Detlev Harbs. - Sprawa C-321/02., sygn. C-321/02

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

PHILIPPE’A LÉGERA

przedstawiona w dniu 11 marca 2004 r. (1)

Sprawa C‑321/02

Finanzamt Rendsburg

przeciwko

Detlevowi Harbsowi

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesfinanzhof (Niemcy)]

Szósta dyrektywa VAT - Artykuł 25 - Wspólny system ryczałtu dla producentów rolnych - Wydzierżawienie przez producenta rolnego części składników jego gospodarstwa rolnego - Zastosowanie zasad ogólnych do przychodów z dzierżawy

1.        W niniejszej sprawie Bundesfinanzhof (Niemcy) zwraca się do Trybunału o sprecyzowanie zakresu zastosowania art. 25 szóstej dyrektywy 77/388/EWG (2), dotyczącego wspólnego systemu ryczałtu dla producentów rolnych. Wniosek ten został wystosowany w ramach sporu między krajowym organem podatkowym i producentem rolnym, który wydzierżawił składniki swego gospodarstwa służące do produkcji mleka. Sprawa dotyczy stwierdzenia, czy przychód z tej dzierżawy może zostać objęty wspólnym systemem ryczałtu ustanowionym w art. 25 szóstej dyrektywy, czy też podlega on ogólnym zasadom opodatkowania podatkiem od wartości dodanej (3), czy też może powinien być całkowicie zwolniony z podatku.

I -    Ramy prawne

2.        Poprzez ustanowienie w szóstej dyrektywie ujednoliconej podstawy wymiaru podatku VAT w całej Wspólnocie Europejskiej ustawodawca wspólnotowy zamierzał zharmonizować zakres zastosowania tego podatku we wszystkich Państwach Członkowskich. Ponadto zdefiniował on bardzo szeroko zakres zastosowania tego podatku. W związku z tym opodatkowaniu podlegają dostawa towarów lub świadczenie usług dokonywane odpłatnie przez podmiot gospodarczy prowadzący samodzielnie działalność gospodarczą (4). Pojęcie działalności gospodarczej obejmuje również działalność rolniczą (5).

        Podatek VAT został skonstruowany jako podatek obciążający ostateczną konsumpcję gospodarstw domowych. Powinien więc on pozostać neutralny dla przedsiębiorców. Jednakże jest on stosowany przez każdego przedsiębiorcę występującego w cyklu produkcji i dystrybucji towarów lub świadczenia usług. W praktyce oznacza to, że każdy podmiot gospodarczy dodaje podatek VAT do ceny swoich towarów i usług i odprowadza do Skarbu Państwa w określonych terminach podatek, który w ten sposób pobrał, po odliczeniu jednak podatku VAT, który sam zapłacił w cenie zakupionych przez niego towarów i usług, niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej. Zastosowanie podobnego systemu wymaga od podatników prowadzenia, w sposób wystarczająco szczegółowy, rachunkowości umożliwiającej jednocześnie zastosowanie podatku VAT i jego kontrolę przez organy podatkowe ().