Opinia rzecznika generalnego Kokott przedstawiona w dniu 15 lipca 2004 r. - Caisse nationale des prestations familiales przeciwko Ursula Weide, małżonce Schwarza. - Sprawa C-153/03., sygn. C-153/03

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

JULIANE KOKOTT

przedstawiona w dniu 15 lipca 2004 r.(1)

Sprawa C‑153/03

Caisse nationale des prestations familiales

przeciwko

Ursuli Weide, po mężu Schwarz

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour de cassation (Luksemburg)]

Świadczenia rodzinne - Zasiłek wychowawczy - Zawieszenie prawa do świadczeń w państwie miejsca zatrudnienia - Prawo do świadczeń tego samego rodzaju w państwie miejsca zamieszkania

I -    Wprowadzenie

1.     Przedmiotem niniejszego postępowania jest negatywny spór kompetencyjny. Ursula Weide, po mężu Schwarz(2), była zatrudniona w Luksemburgu, natomiast zamieszkiwała ze swoją rodziną w Niemczech. U. Weide zaprzestała wykonywania działalności zawodowej w celu wychowywania dzieci. Władze niemieckie odmówiły jej prawa do zasiłku wychowawczego, natomiast władze luksemburskie przyznały jej jedynie dodatek w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zasiłku wychowawczego, który powinna była uzyskać w Niemczech, a wyższą od niej kwotą zasiłku wychowawczego przewidzianego przez prawo luksemburskie. Wymaga ustalenia, które z tych państw było zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 1408/71(3) oraz rozporządzeniem (EWG) nr 574/72(4) w pierwszej kolejności zobowiązane do przyznania jej zasiłku wychowawczego.

II - Stan faktyczny i pytania prejudycjalne

2.     Przed Cour de cassation (Luksemburg) toczy się postępowanie, w ramach którego U. Weide ubiega się o przyznanie jej zasiłku wychowawczego przewidzianego prawem luksemburskim.

3.     U. Weide toczy spór z właściwą instytucją luksemburską, tj. Caisse nationale des prestation familiales (krajową kasą ds. świadczeń rodzinnych, zwaną dalej „CNPF”) o to, czy przysługuje jej prawo do zasiłku wychowawczego przewidzianego prawem luksemburskim w pełnej wysokości. CNPF przyznała jej jedynie dodatek w wysokości różnicy pomiędzy kwotą niemieckiego zasiłku wychowawczego a wyższą od niej kwotą luksemburskiego zasiłku wychowawczego. Obie instancje odpowiednich luksemburskich organów sądowniczych przyznały w tym sporze rację U. Weide. Stanęły one na stanowisku, że prawo U. Weide do zasiłku wynika z art. 13 i 73 rozporządzenia nr 1408/71. Artykuł 76 rozporządzenia nr 1408/71 nie daje podstawy do zawieszenia przez CNPF świadczenia w wysokości odpowiedniego świadczenia niemieckiego, ponieważ zgodnie z prawomocnymi orzeczeniami obu niemieckich sądów takie świadczenie przewidziane przez prawo niemieckie U. Weide nie przysługiwało.