Opinia rzecznika generalnego Léger przedstawiona w dniu 23 września 2004 r. - EU-Wood-Trading GmbH przeciwko Sonderabfall-Management-Gesellschaft Rheinland-Pfalz mbH. - Sprawa C-277/02

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

PHILIPPE’A LÉGERA

przedstawiona w dniu 23 września 2004 r.(1)

Sprawa C‑277/02

EU-Wood-Trading GmbH

przeciwko

Sonderabfall-Management-Gesellschaft Rheinland-Pfalz mbH

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberverwaltungsgericht Rheinland-Pfalz (Niemcy)]

Rozporządzenie (EWG) nr 259/93 w sprawie przesyłania odpadów - Odpady przeznaczone do odzyskiwania- Artykuł 7 ust. 4 lit. a) tiret pierwsze i drugie - Właściwość organów krajowych do wniesienia uzasadnionego sprzeciwu wobec planowanej wysyłki, uzasadnionego warunkami, w jakich dochodzi do odzysku odpadów - Właściwość organu wysyłki do wniesienia takiego sprzeciwu - Uwzględnienie przez organ wysyłki przepisów obowiązujących w jego państwie

1.        Niniejsza sprawa dotyczy po raz kolejny problemu wykładni rozporządzenia (EWG) nr 259/93(2). Rozporządzenie to określa warunki i przepisy proceduralne, którym podlegają wysyłki odpadów pomiędzy Państwami Członkowskimi. Chodzi tutaj o kwestię czy i w jakiej mierze właściwe władze administracyjne kraju, z którego odpady mają zostać wysłane, nazywane „właściwym organem wysyłki”, są uprawnione do sprzeciwienia się tej wysyłce, gdy warunki, w jakich dochodzi do odzysku tych odpadów w kraju przeznaczenia wysyłki, nie są zgodne z kryteriami stosowanymi w państwie tych władz lub z ich uregulowaniami krajowymi, bardziej rygorystycznymi aniżeli kryteria obowiązujące w Państwie Członkowskim miejsca przeznaczenia.

        Sprawa ta powinna doprowadzić zatem do tego że Trybunał doprecyzuje kwestię uprawnień właściwego organu wysyłki w ramach procedury wysyłki odpadów oraz że ewentualnie uściśli kwestię, czy - przewidziany przez rozporządzenie - swobodny przepływ odpadów przeznaczonych do odzysku stoi w sprzeczności z zastosowaniem przez ten organ przepisów w zakresie ochrony zdrowia i środowiska naturalnego obowiązujących w państwie tego organu, gdy przepisy te są bardziej rygorystyczne aniżeli obowiązujące w państwie miejsca przeznaczenia.