Orzeczenie
Opinia rzecznika generalnego Jacobs przedstawiona w dniu 28 października 2004 r. - I/S Fini H przeciwko Skatteministeriet. - Sprawa C-32/03., sygn. C-32/03
OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO
F. G. JACOBSA
przedstawiona w dniu 28 października 2004 r.(1)
Sprawa C‑32/03
I/S Fini H
przeciwko
Skatteministeriet
[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hřjesteret (Dania)]
Podatek VAT - Przymiot podatnika - Podmiot niewykonujący działalności gospodarczej
1. Niniejszy wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym, wniesiony przez Hřjesteret (duński sąd najwyższy), dotyczy warunków, na jakich najemca pomieszczeń, w których uprzednio prowadził działalność gospodarczą, a której prowadzenia następnie zaprzestał, może być w związku z kontynuowaniem najmu nadal traktowany jako podatnik podatku VAT, uprawniony do odliczenia podatku naliczonego w ramach wydatków dotyczących tych pomieszczeń.
Ramy prawne
2. Istota systemu podatku VAT została określona w art. 2 pierwszej dyrektywy VAT(2):
„Zasada wspólnego systemu podatku od towarów i usług obejmuje zastosowanie do towarów i usług ogólnego podatku konsumpcyjnego dokładnie proporcjonalnego do ceny towarów i usług, niezależnie od ilość transakcji, jakie mają miejsce w procesie produkcji i dystrybucji przed etapem, na którym podatek jest pobierany.
Każda transakcja będzie podlegała podatkowi od towarów i usług obliczonemu od ceny towarów lub usług według stawki, jaka ma zastosowanie do takich towarów i usług, po odjęciu kwoty podatku od towarów i usług poniesionego bezpośrednio w składnikach kosztów”.
3. Zgodnie z art. 2 szóstej dyrektywy VAT(3) opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej podlega dostawa towarów lub usług, świadczona odpłatnie na terytorium kraju przez podatnika, który jako taki występuje.
4. Stosownie do art. 4 ust. 1 podatnikiem jest osoba wykonująca działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z art. 4 ust. 2, obejmuje „wszelką działalność producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów”, w tym także „wykorzystywanie, w sposób ciągły, własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych”. Artykuł 4 ust. 3 stanowi, że „państwa członkowskie mogą również uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie zawiera transakcje związane z działalnością, określoną w ust. 2”.