Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Opinia rzecznika generalnego Léger przedstawiona w dniu 16 grudnia 2004 r. - Postępowanie karne przeciwko Marcel Burmanjer, René Alexander Van Der Linden i Anthony De Jong. - Sprawa C-20/03., sygn. C-20/03

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

PHILIPPE’A LÉGERA

przedstawiona w dniu 16 grudnia 2004 r.(1)

Sprawa C‑20/03

Openbaar Ministerie

przeciwko

Marcelowi Burmanjerowi, Renému Alexandrowi Van Der Lindenowi i Anthony’emu De Jongowi

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rechtbank van eerste aanleg te Brugge (Belgia)]

Swobodny przepływ towarów - Swoboda świadczenia usług - Handel obwoźny - Oferowanie prenumeraty czasopism i zawieranie umów w tym zakresie - Uprzednie zezwolenie administracyjne - Ochrona konsumentów





1.      Czy przepisy krajowe, które uzależniają prowadzenie handlu obwoźnego mającego na celu oferowanie prenumeraty czasopism i zawieranie umów w tym zakresie od uzyskania uprzedniego zezwolenia administracyjnego i które jednocześnie zakazują pod groźbą sankcji karnych wykonywania takiej działalności przez osobę, która nie uzyskała takiego zezwolenia, są sprzeczne z prawem wspólnotowym?

2.     Tak zasadniczo brzmi pytanie przedstawione przez Rechtbank van eerste aanleg te Brugge (Belgia) w następstwie wszczęcia na podstawie spornych przepisów krajowych postępowania karnego przeciwko trzem obywatelom niderlandzkim.

I -    Uregulowania krajowe

3.     Ustawa z dnia 25 czerwca 1993 r. o prowadzeniu handlu obwoźnego i urządzaniu targowisk publicznych (zwana dalej „ustawą o prowadzeniu handlu obwoźnego”)(2) ustanawia w art. 3 akapit pierwszy zasadę, zgodnie z którą prowadzenie takiej działalności na terytorium Belgii wymaga uzyskania uprzedniego zezwolenia ministra ds. klasy średniej lub upoważnionego przez niego urzędnika szczebla 1.

4.     Artykuł 2 akapit pierwszy tej ustawy stanowi, że „za handel obwoźny uważa się wszelką sprzedaż, oferowanie do sprzedaży lub wystawianie w celu sprzedaży produktów konsumentom, dokonywane przez kupca poza lokalami wymienionymi w jego wpisie do rejestru handlowego lub przez osobę, która nie posiada takiego lokalu”.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00