Wyrok TK z dnia 16 grudnia 2009 r., sygn. Kp 5/08

Krąg osób uprawnionych do otrzymania paszportu dyplomatycznego

170/11/A/2009

WYROK

z dnia 16 grudnia 2009 r.

Sygn. akt Kp 5/08

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Bohdan Zdziennicki - przewodniczący

Stanisław Biernat

Zbigniew Cieślak - sprawozdawca

Maria Gintowt-Jankowicz

Marian Grzybowski

Wojciech Hermeliński

Adam Jamróz

Marek Kotlinowski

Teresa Liszcz

Ewa Łętowska

Marek Mazurkiewicz

Janusz Niemcewicz

Mirosław Wyrzykowski,

protokolant: Krzysztof Zalecki,

po rozpoznaniu, z udziałem wnioskodawcy oraz Sejmu i Prokuratora Generalnego, na rozprawie w dniu 16 grudnia 2009 r., wniosku Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej złożonego w trybie art. 122 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej o zbadanie zgodności:

art. 1 pkt 12 ustawy z dnia 4 września 2008 r. o zmianie ustawy o dokumentach paszportowych oraz ustawy o opłacie skarbowej w zakresie, w jakim z naruszeniem zasady rzetelnego i sprawnego funkcjonowania instytucji publicznych i zasady przyzwoitej legislacji zróżnicowano konstytucyjne organy państwa (osoby piastujące funkcje w tych organach) w uprawnieniu do otrzymania paszportu dyplomatycznego, z preambułą i art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,

orzeka:

Art. 1 pkt 12 ustawy z dnia 4 września 2008 r. o zmianie ustawy o dokumentach paszportowych oraz ustawy o opłacie skarbowej jest zgodny z preambułą i art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

UZASADNIENIE

I

1. Wnioskiem z 22 września 2008 r., złożonym w trybie art. 122 ust. 3 Konstytucji, Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: Prezydent lub wnioskodawca) wystąpił o zbadanie zgodności art. 1 pkt 12 ustawy z dnia 4 września 2008 r. o zmianie ustawy o dokumentach paszportowych oraz ustawy o opłacie skarbowej (dalej: ustawa zmieniająca) z preambułą i art. 2 Konstytucji.

W uzasadnieniu Prezydent stwierdził, że art. 1 pkt 12 ustawy zmieniającej w zakresie, w jakim poszerza katalog osób uprawnionych do otrzymania paszportu dyplomatycznego, narusza zasadę rzetelności i sprawności działalności instytucji publicznych, wywodzoną z preambuły Konstytucji. Zarzut ten odnosi się w szczególności do tych instytucji, pominiętych przez ustawodawcę, które zostały stworzone w celu realizacji i ochrony praw gwarantowanych przez Konstytucję.