Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 14 czerwca 2011 r. (Ciechońska przeciwko Polsce), sygn. 19776/04

Kwestia odpowiedzialności państwa na mocy Artykułu 2 Konwencji może pojawić się w przypadku niezdolności wewnętrznego porządku prawnego do zapewnienia odpowiedzialności za wszelkie akty zaniedbania zagrażające lub prowadzące do utraty życia ludzkiego. W takim przypadku Trybunał musi zbadać, czy dostępne środki prawne, rozpoznawane łącznie, przewidziane prawem i stosowane w praktyce, można uznać, że w prawnym sensie za odpowiednie do ustalenia faktów, pociągnięcia do odpowiedzialności winnych i zapewnienia odpowiedniego zadośćuczynienia ofiarom.

Teza od Redakcji

W sprawie Ciechońska przeciwko Polsce,

Europejski Trybunał Praw Człowieka (Sekcja Czwarta), zasiadając jako Izba w składzie:

Nicolas Bratza, Przewodniczący,

Lech Garlicki,

Ljiljana Mijović,

Päivi Hirvelä,

Ledi Bianku

Zdravka Kalaydjieva,

Nebojša Vučinić, sędziowie,

oraz Lawrence Early, Kanclerz Sekcji,

Obradując na posiedzeniu zamkniętym w dniu 24 maja 2011 roku,

Wydaje następujący wyrok, który został przyjęty w tym dniu:

POSTĘPOWANIE

1. Sprawa wywodzi się ze skargi (nr 19776/04) przeciwko Rzeczpospolitej Polskiej wniesionej do Trybunału na podstawie Artykułu 34 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności ("Konwencja"), przez obywatela polskiego, Panią Teresę Cichońską ("skarżąca"), w dniu 5 maja 2004 roku.

2. Skarżąca, która otrzymała pomoc prawną, była reprezentowana przez Panią M. Antoszewską, adwokata praktykującego w Warszawie. Rząd Polski ("Rząd") był reprezentowany przez pełnomocnika, Pana J. Wołąsiewicza z Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

3. Skarżąca zarzuciła, w szczególności, że Państwu nie udało się wypełnić pozytywnego obowiązku ochrony życia jej męża i przeprowadzić efektywnego i skutecznego dochodzenia w sprawie jego śmierci.

4. W dniu 12 czerwca 2006 roku Przewodniczący Sekcji Czwartej zadecydował o zakomunikowaniu Rządowi skargi. Zadecydowano także o rozpatrzeniu w tym samym czasie skargi, co do jej meritum oraz dopuszczalności.