Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 27 czerwca 2008 r., sygn. V Ca 1175/08

Dyrektywa 2004/18/WE nie może być stosowana bezpośrednio.

Sąd Okręgowy rozważył, czy zamawiający mógł stosować wprost dyrektywę 2004/18/WE, która była podstawą wprowadzenia do ustawodawstwa polskiego art. 87 ust. 1a pzp, a na którą powoływał się zamawiający w odpowiedzi na skargę. W tym miejscu należy odnieść się do Ogłoszenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 11 maja 2004 r. w sprawie stosowania prawa Unii Europejskiej (M.P. z dnia 14 maja 2004 r.). Stwierdzono w nim, że Prawo Unii Europejskiej obowiązuje bądź bezpośrednio, bądź wymaga wdrożenia do krajowego porządku prawnego. Podstawową zasadą prawa wspólnotowego, ustaloną w orzecznictwie ETS, jest zasada nadrzędności, która przewiduje, że prawo pierwotne oraz akty wydane na jego podstawie będą stosowane przed prawem krajowym. Do aktów prawa pierwotnego zalicza się przede wszystkim traktaty wraz z towarzyszącymi im załącznikami i protokołami. Ponadto do prawa pierwotnego zalicza się wszelkie kolejne traktaty nowelizujące oraz traktaty o przystąpieniu nowych państw. Zgodnie z art. 249 Traktatu o ustanowieniu Wspólnoty Europejskiej do aktów wspólnotowego prawa wtórnego należy zaliczyć rozporządzenia, dyrektywy, decyzje, zalecenia i opinie. Jeśli chodzi o dyrektywy to stwierdzono, że dyrektywy skierowane są do państw członkowskich, określają cel, który powinien zostać osiągnięty w wyznaczonym terminie. Wybór metody i sposobu realizacji celu leży w gestii państw członkowskich. Warunkiem związania podmiotów przepisami dyrektywy jest wdrożenie przepisów dyrektywy do krajowego porządku prawnego. Trzeba też zważyć, że Europejski Trybunał Sprawiedliwości przyznał dyrektywom w niektórych przypadkach cechę bezpośredniej skuteczności. oznacza to, że jeżeli przepisy dyrektywy nie zostały wdrożone do krajowego porządku prawnego, to w relacji podmiot-państwo można się na nie powołać wtedy, gdy są precyzyjne, bezwarunkowe oraz nastąpił upływ terminu transpozycji dyrektywy do prawa krajowego. Niewątpliwie przedmiotowa dyrektywa nie została w terminie wdrożona do polskiego porządku prawnego, bezwątpienia też sprawa niniejsza dotyczy relacji podmiot-państwo.