Uchwała SN z dnia 27 stycznia 2021 r., sygn. II DIZ 4/21

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Tomasz Przesławski (przewodniczący)
‎SSN Jan Majchrowski (sprawozdawca)
‎SSN Jarosław Sobutka

Protokolant Karolina Majewska

w sprawie sędziego Sądu Rejonowego w R. A. B.

po rozpoznaniu w Izbie Dyscyplinarnej

na posiedzeniu w dniu 27 stycznia 2021 roku

zażalenia pełnomocnika z urzędu oskarżyciela subsydiarnego P. D.

od uchwały Sądu Dyscyplinarnego przy Sądzie Apelacyjnym w (...) z dnia 8 listopada 2019 roku, sygn. akt II ASDo (...) w przedmiocie niewyrażenia zgody na pociągnięcie sędziego A. B. do odpowiedzialności karnej za czyn z art. 231 § 1 kk w zb. z art. 271 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

1. na podstawie art. 437 § 1 kpk w zw. z art. 110 § 2a w zw. z art. 128 ustawy z dnia 27 stycznia 2001 roku Prawo o ustroju sądów powszechnych utrzymać w mocy zaskarżoną uchwałę;

2. na podstawie art. 619 § 1 kpk w zw. z art. 128 ustawy z dnia 27 lipca 2001 roku Prawo o ustroju sądów powszechnych zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. W. B., Kancelaria Adwokacka w M. kwotę 738 (siedmiuset trzydziestu ośmiu) złotych, tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego udzielonego oskarżycielowi subsydiarnemu P. D. z urzędu;

3. na podstawie art. 133 ustawy z dnia 27 lipca 2001 roku Prawo o ustroju sądów powszechnych kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Pismem procesowym datowanym na dzień 7 czerwca 2019 roku, ówczesny pełnomocnik z urzędu oskarżyciela subsydiarnego P. D., r. pr. B. K., wniósł o wydanie uchwały zezwalającej na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej sędziego Sądu Rejonowego w R. A. B., w związku z zamiarem wniesienia przeciwko niemu przez oskarżyciela subsydiarnego P. D. aktu oskarżenia w trybie art. 55 § 1 kpk. Przestępstwo zarzucane przez oskarżyciela subsydiarnego miało polegać na przekroczeniu uprawnień i niedopełnieniu obowiązków przez sędziego A. B. w dniu 7 września 2010 roku w R., poprzez poświadczenie nieprawdy w protokole rozprawy dnia 7 września 2010 roku, sygn. akt II K (...), na szkodę oskarżyciela subsydiarnego, tj. o czyn z art. 231 § 1 kk w zb. z art. 271 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk. W uzasadnieniu pełnomocnik podniósł, że zgodnie z twierdzeniami oskarżyciela subsydiarnego, wydany mu niepodpisany protokół rozprawy różnił się od tego jaki znajdował się w aktach sprawy. Po zakończeniu rozprawy protokół winien być podpisany i nikt nie ma prawa dokonywać w nim żadnych zmian. Pełnomocnik podnosi przy tym, iż oskarżyciel subsydiarny stoi na stanowisku, że sędzia A. B. popełnił przestępstwo z art. 231 § 1 kk w zb. z art. 271 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk. W protokole rozprawy z dnia 7 września 2010 roku brak było zeznań J. K. odnośnie posługiwania się kartami z podpisem in blanco swojej żony, natomiast do zeznań J. D. dopisano słowo „nie”, do stwierdzenia „na górze budynku”, co zmieniło sens tej wypowiedzi. Ten protokół rozprawy, zdaniem oskarżyciela subsydiarnego, nie odpowiadał dosłownemu jej przebiegowi, nie został podpisany niezwłocznie po zamknięciu rozprawy i doszło do jego modyfikacji w określonym zakresie.