Postanowienie SN z dnia 10 marca 2021 r., sygn. I NWW 106/20

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Mirosław Sadowski

w sprawie z wniosku K. P.

o wyłączenie SSO A. A. i SSO A. P. od orzekania w sprawie toczącej się przed Sądem Okręgowym w P. pod sygnaturą akt XV Ca (…)

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 10 marca 2021 r.

pozostawia wniosek bez rozpoznania.

UZASADNIENIE

K. P. (powódka) na rozprawie w dniu 17 stycznia 2020 r. zgłosiła ustnie do protokołu wniosek o wyłączenie od orzekania w sprawie toczącej się przed Sądem Okręgowym w P. pod sygn. XV Ca (...) sędziów Sądu Okręgowego w P. wyznaczonych do rozpoznania i rozstrzygnięcia tejże sprawy: A. P. i A. A.. Wnioskodawczyni zarzuciła sędziom brak bezstronności, niezawisłości i niezależności, wynikający z powołania ich przez postkomunistyczne organy reżimowe, w tym Krajową Radę Sądownictwa powołaną przez Radę Państwa, której skład był niezgodny z prawem, oraz wynikające z tego uwikłanie w relacje służbowe i towarzyskie w środowisku sędziów i polityków, w którym sędziowie Ci funkcjonują, co ma bezpośrednie przełożenie na podejmowane przez nich decyzje procesowe oraz treść wydawanych przez nich wyroków.

W uzasadnieniu wniosku powódka powołała się na: pkt 153 uzasadnienia wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 19 listopada 2019 r., C-585/18, C-624/18 i C-625/18, w którym wskazano, że w polskich warunkach występuje konieczność badania i usuwania wszelkich wątpliwości mogących mieć wpływ na niezawisłość, bezstronność i niezależność sądu, w szczególności proces powołania sędziego; uchwałę Sądu Najwyższego z 23 stycznia 2020 r., a także liczne wypowiedzi w mediach Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego M. G., prof. A. R., sędziego P. J. wskazujące na przysługujące stronie gwarancje sprawiedliwości, bezstronności, niezawisłości, niezależności sądu rozpoznającego sprawę. W ocenie wnioskodawczyni wskazani we wniosku o wyłączenie sędziowie nie zapewniają powyższych gwarancji, gdyż z uwagi na powołanie ich na urząd sędziego przez Krajową Radę Sądownictwa składającą się z osób ideowo związanych z czasami komunizmu, gwarantują utrzymanie systemu postkomunistycznego, którego są beneficjentami, natomiast wnioskodawczyni występuje przeciwko interesom tego „systemu”. W ocenie wnioskodawczyni każde kolejne nominacje sędziowskie po 1989 r. miały na celu wybór osób pozwalających na utrzymanie poprzedniego „systemu”, czego dowodem jest stosowanie przez tych sędziów linii orzeczniczych utrwalonych w systemie komunistycznym. Dopiero neo-KRS jest organem prawidłowo obsadzonym, zapewniającym prawidłową reprezentację środowiska sędziowskiego wszystkich szczebli, gwarantującą rzetelny proces nominacji sędziowskich. Nadto sędzia A. P. jest związana ze sprawą, jako osoba będąca członkiem spółdzielni mieszkaniowej.