Uchwała SN z dnia 12 lutego 2021 r., sygn. II DIZ 20/21

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Ryszard Witkowski (przewodniczący)
‎SSN Jarosław Sobutka (sprawozdawca)
‎SSN Konrad Wytrykowski

Protokolant  Anna Rusak

przy udziale prokuratora Sylwestra Nocha z Wydziału Spraw Wewnętrznych Prokuratury Krajowej

w sprawie sędziego E. W.

po rozpoznaniu w Izbie Dyscyplinarnej na posiedzeniu w dniu 12 lutego 2021 r.

zażalenia Prokuratury Krajowej

na uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 15 września 2020 r., sygn. akt I DO 34/20,

odmawiającą wyrażenia zgody na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej sędziego Sądu Rejonowego w R. E. W.,

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. w zw. z art. 128 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. prawo o ustroju sądów powszechnych (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 2072)

podjął uchwałę:

1. utrzymuje w mocy zaskarżoną uchwałę,

2. kosztami postępowania odwoławczego obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Uchwałą z dnia 15 września 2020 r. w sprawie o sygn. akt I DO 34/20, Sąd Najwyższy odmówił wyrażenia zgody na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej sędzi Sądu Rejonowego w R. E. W. za to, że w okresie od dnia 20 marca 2014 r. do dnia 23 października 2018 r. w R. nie stosowała się do zakazu wykonywania zawodu sędziego – pełnienia funkcji publicznej na okres 5 lat, o której mowa w art. 4 pkt 2-27 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów, orzeczonego prawomocnym orzeczeniem Sądu Okręgowego w L. z dnia 25 listopada 2013r. o sygn. akt IV K (...), prowadząc jako sędzia referent sprawy w ramach Wydziału I Cywilnego Sądu Rejonowego w R., tj. o czyn z art. 244 k.k. Zdaniem Sądu Najwyższego brak jest w niniejszej sprawie uzasadnionego podejrzenia popełnienia przez sędzię E. W. przestępstwa – skutek w postaci niemożności pełnienia funkcji publicznej w zakresie dotyczącym stanowiska sędziego nie powstaje bowiem z mocy prawomocnego orzeczenia wydanego przez sąd lustracyjny, ale musi wynikać z orzeczenia sądu dyscyplinarnego. A takiego orzeczenia, w stosunku do sędzi E. W. nie było.