Wyrok SN z dnia 5 marca 2020r., sygn. III UK 35/19

Sąd Najwyższy zobowiązany jest pominąć art. 398²⁰ k.p.c. w sytuacji, gdy wykładnia przepisów prawa UE dokonana w uprzednim wyroku kasatoryjnym tego Sądu jest sprzeczna z ich wykładnią przyjętą przez Trybunał Sprawiedliwości UE.

Biuletyn SN Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych nr 5-6/2020

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Dawid Miąsik (przewodniczący)

SSN Bohdan Bieniek

‎SSN Romualda Spyt (sprawozdawca)

w sprawie z odwołania P. Sp. z o.o. w W. ‎od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W. ‎z udziałem Z. W. ‎o wydanie zaświadczenia w sprawie z zakresu ubezpieczeń społecznych, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 5 marca 2020 r., skargi kasacyjnej odwołującej się od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 28 marca 2018 r., sygn. akt III AUa (...),

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Apelacyjnemu w (...) do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 26 sierpnia 2015 r., sygn. akt VIII U (...), Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w W. oddalił odwołanie wnioskodawcy P. Sp. z o.o. z siedzibą w W. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddziału w W. z dnia 25 czerwca 2013 r., w której odmówiono wydania zaświadczenia dotyczącego ustawodawstwa właściwego potwierdzającego, że zainteresowany Z. W. w okresie wykonywania pracy na terytorium Francji od 18 czerwca 2012 r. do 8 sierpnia 2012 r. podlega polskiemu ustawodawstwu w zakresie ubezpieczeń społecznych (pkt I), rozstrzygając o kosztach postępowania (pkt II).

Wyrokiem z dnia 19 maja 2016 r., sygn. akt III AUa (...), Sąd Apelacyjny w (...) zmienił zaskarżony wyrok i poprzedzającą go decyzję organu rentowego z dnia 25 czerwca 2013 r. w ten sposób, że zobowiązał stronę pozwaną do wydania zaświadczenia potwierdzającego, że zainteresowany podlegał polskiemu ustawodawstwu w zakresie ubezpieczeń społecznych w czasie wykonywania pracy na terenie Francji za okres od 18 czerwca 2012 r. do 8 sierpnia 2012 r. Sąd Apelacyjny uznał, że odwołująca się Spółka prowadziła w Polsce normalną działalność w rozumieniu art. 12 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz.U.UE.L z 2004 r. Nr 166, str. 1 z późn. zm.; dalej także jako rozporządzenie podstawowe) w związku z art. 14 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczącego wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz.U.UE.L z 2009 r. Nr 284, str. 1 z późn. zm.; dalej także jako rozporządzenie wykonawcze). Tym samym po stronie wnioskodawcy zachodzą przesłanki warunkujące wydanie zaświadczenia A1.