Postanowienie SN z dnia 26 sierpnia 2020 r., sygn. III CSK 33/20

Ratio legis regulacji zawartych w art. 649¹ § 1 i art. 649⁴ § 1 k.c. wiąże się z udzieleniem ochrony roszczeniu wykonawcy o wynagrodzenie przez przyznanie mu prawa do uzyskania zabezpieczenia, nie zaś jedynie prawa do domagania się od inwestora starannych działań zmierzających do ustanowienia zabezpieczenia. Sankcja braku ustanowienia gwarancji zapłaty polega na powstaniu po stronie wykonawcy prawa odstąpienia od umowy (art. 649⁴ § 1 k.c.). Wykonanie tego uprawnienia powoduje skutek na dzień odstąpienia (ex nunc). Odstąpienie od umowy z powodu odmowy ustanowienia gwarancji zapłaty powoduje ustanie praw i obowiązków obu stron w zakresie niewykonanej jeszcze części stosunku obligacyjnego. W przypadku gdy wykonawca, ze względu na odmowę ustanowienia przez inwestora gwarancji zapłaty, odstąpił od umowy na podstawie art. 649⁴ § 1 k.c., dalszą konsekwencję stanowi roszczenie o zapłatę wynagrodzenia za prace, które był gotów wykonać, lecz doznał przeszkody z przyczyn dotyczących inwestora (art. 649⁴ § 3 k.c.). Wykonanie prawa odstąpienia z art. 649⁴ § 1 k.c. powoduje, że wygasają prawa i obowiązki stron dotyczące stosunku kontraktowego.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Tomasz Szanciło

w sprawie z powództwa J. W. przeciwko Gminie K. o zapłatę, na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 26 sierpnia 2020 r., na skutek skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 8 października 2019 r., sygn. akt I AGa (...),