Postanowienie SN z dnia 9 czerwca 2020 r., sygn. I NSW 55/20

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Marek Dobrowolski (przewodniczący, sprawozdawca)
‎SSN Antoni Bojańczyk
‎SSN Marek Siwek

w sprawie z protestu wyborczego J. S.
‎przy udziale Przewodniczącego Państwowej Komisji Wyborczej i Prokuratora Generalnego
‎przeciwko wyborowi Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 9 czerwca 2020 r.

pozostawia protest bez dalszego biegu.

UZASADNIENIE

W dniu 27 maja 2020 r. wpłynął do Sądu Najwyższego sporządzony przez wyborcę J. S. protest przeciwko wyborom Prezydenta RP, zarządzonym na dzień 10 maja 2020 r. W proteście podniesiono zarzut, iż wybory nie odbyły się i w związku z tym wnoszący protest nie miał możliwości oddania głosu. Ponadto stwierdził, że brak możliwości oddania przez niego głosu spowodowany był popełnieniem szeregu przestępstw, w tym przestępstw wyborczych zawartych w art. 249 pkt 2 k.k. oraz art. 250 k.k. Popełnienie tych przestępstw skutkowało, w ocenie wnoszącego protest, naruszeniem przysługującego mu prawa do głosowania gwarantowanego przez art. 62 ust. 1 Konstytucji RP oraz prawa do wolnych wyborów zagwarantowanego przez art. 3 protokołu nr 1 do Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności (Dz.U. 1993, nr 61, poz. 284).

W uzasadnieniu protestu podniesiono, że przynajmniej od początku marca 2020 r. działania Rady Ministrów oraz posłów Klubu Parlamentarnego (…) miały na celu takie ukształtowanie zasad przeprowadzenia wyborów na Prezydenta RP, aby zrealizować bieżący cel polityczny, jakim było zapewnienie reelekcji urzędującemu Prezydentowi RP. Plan ten, zdaniem wnoszącego protest, polegał na nieogłoszeniu stanu klęski żywiołowej pomimo zaistnienia podstaw do jego wprowadzenia oraz wprowadzeniem zmian w prawie wyborczym, które uniemożliwiły przeprowadzenie wyborów na Prezydenta RP w dniu 10 maja 2020 r. Ponadto wnoszący protest zarzuca naruszenie przepisów dotyczących „ciszy wyborczej” oraz przepisów gwarantujących prowadzenie kampanii wyborczej, a tym samym prawa do swobodnego wykonywania prawa do głosowania. W związku z tym uważa on, że został pozbawiony „swobodnego wykonania prawa do głosowania”, a zatem czynnego prawa wyborczego zagwarantowanego przez art. 62 ust. 1 Konstytucji RP.