Postanowienie SN z dnia 15 grudnia 2020 r., sygn. III UK 506/19

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Maciej Pacuda

w sprawie z odwołania H. S.
‎od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.
‎o wysokość emerytury,
‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 15 grudnia 2020 r.,
‎na skutek skargi kasacyjnej odwołującego się od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
‎z dnia 24 października 2018 r., sygn. akt III AUa (…),

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

UZASADNIENIE

Sąd Apelacyjny – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w (…) wyrokiem z dnia 24 października 2018 r. oddalił apelację wniesioną przez odwołującego się H. S. od wyroku Sądu Okręgowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w L. z dnia 23 listopada 2017 r., zmieniającego częściowo decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. z dnia 5 września 2016 r. i ustającego wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury przysługującej odwołującemu się na 107,61% oraz oddalającego odwołanie w pozostałym zakresie.

Odwołujący się H. S. wniósł do Sądu Najwyższego skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 24 października 2018 r., zaskarżając ten wyrok w całości i zarzucając mu naruszenie prawa materialnego, to jest: § 1 rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 13 grudnia 1976 r. w sprawie dostosowania niektórych przepisów o ubezpieczeniu społecznym i ubezpieczeniu rodzinnym do zasad określających składniki funduszu płac w związku z § 4 uchwały nr 158 Rady Ministrów z dnia 7 grudnia 1976 r. w sprawie składników funduszu płac, a także naruszenie przepisów postępowania, to jest art. 278 k.p.c.