Wyrok SN z dnia 8 grudnia 2020 r., sygn. I NSNc 44/20

Gdy z treści skargi nadzwyczajnej nie wynika, w jaki sposób wyeliminowanie kwestionowanego orzeczenia z porządku prawnego jest niezbędne dla zapewnienia zgodności z zasadą demokratycznego państwa prawnego, urzeczywistniającego zasady sprawiedliwości społecznej, to brak jest podstaw do jej uwzględnienia. Nieprzypadkowo bowiem cel, jaki wypełniać ma skarga nadzwyczajna został wskazany w początkowej części art. 89 § 1 u.SN, jeszcze przed podstawami szczególnymi, limitując w istotny sposób zakres zastosowania tego środka prawnego.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Marek Dobrowolski (przewodniczący)‎

SSN Paweł Księżak‎

SSN Marcin Łochowski (sprawozdawca)

‎SSN Oktawian Nawrot‎

SSN Maria Szczepaniec‎

Radosław Tomasz Jeż (ławnik Sądu Najwyższego)‎

Bogusława Rutkowska (ławnik Sądu Najwyższego)

w sprawie z powództwa K. K. przeciwko J. R. o ochronę dóbr osobistych, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 8 grudnia 2020 r., skargi nadzwyczajnej Prokuratora Generalnego od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 16 kwietnia 2009 r., sygn. akt I ACa (...),

1. oddala skargę nadzwyczajną;

2. znosi wzajemnie koszty procesu w postępowaniu przed Sądem Najwyższym.

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny w (...) wyrokiem z 16 kwietnia 2009 r., wydanym w wyniku częściowego uwzględnienia apelacji pozwanego, zmienił wyrok Sądu Okręgowego w W. z 10 grudnia 2007 r., uwzględniający w zasadniczej części powództwo K. K. o ochronę dóbr osobistych, w ten sposób, że nakazał J. R. złożenie oświadczenia – w formie bliżej określonej w wyroku – o treści:

„J. R. – autor poniższych wypowiedzi opublikowanych w gazecie „D.” z dnia 28 marca 2007 r. oraz wypowiedzi w audycji „P.” w rozmowie z J. K., wyemitowanej przez radio (...) w dniu 28 marca 2007 r. i w rozmowie z M. O. wyemitowanej przez rozgłośnię Radia (...) w dniu 29 marca 2007 r., dotyczących:

- „sfabrykowania” przez K. K. dowodów niewinności osób odpowiedzialnych za zabójstwo T. W. poprzez nakazanie biegłemu przeprowadzającemu sekcję zwłok sporządzenia fałszywej opinii, że bicie T. W. nie ma związku z jego śmiercią,