Wyrok SN z dnia 7 marca 2019 r., sygn. I NSK 18/18
W sytuacji, gdy regulator krajowy decyduje się na określenie innego rynku właściwego niż wymieniony w zaleceniu Komisji, powinien się upewnić, że spełnione zostały trzy kryteria wymienione w zaleceniu (tzw. test trzech kryteriów). Test ten stanowi podstawę określania rynków przez Komisję w zaleceniu, a także powinien być stosowany przez krajowego regulatora, jeżeli określa on dla potrzeb regulacji wyprzedzającej rynki nieujęte w zaleceniu. Skoro zatem istotą weryfikacji w ramach tzw. testu trzech kryteriów jest zbadanie potrzeby poddania danej sfery działalności gospodarczej regulacji sektorowej ex ante, tym samym nie ulega wątpliwości, iż przeprowadzenie tego testu jest możliwe dopiero po uprzednim określeniu rynku właściwego.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jacek Widło (przewodniczący)
SSN Paweł Księżak
SSN Ewa Stefańska (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa E. S.A. w W. przeciwko Prezesowi Urzędu Komunikacji Elektronicznej o ustalenie obowiązków regulacyjnych, nałożenie, zniesienie lub zmianę obowiązków regulacyjnych, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 7 marca 2019 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 10 marca 2017 r., sygn. akt VI ACa [...],
1) uchyla zaskarżony wyrok w punktach drugim i trzecim oraz przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w [...] w tym zakresie do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego;
2) oddala skargę kasacyjną w pozostałej części.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia 12 października 2010 r. nr [...] Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej na podstawie art. 24 pkt 1 i 2 lit. b i c w związku z art. 22 ust. 1, art. 34 ust. 1 i ust. 2, art. 36, art. 40, art. 42 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. Nr 171, poz. 1800 ze zm., zwanej dalej "ustawą Prawo telekomunikacyjne" lub "ustawą" lub "Pt"): w punkcie pierwszym - określił rynek właściwy jako krajowy rynek świadczenia usługi transmisji programów radiofonicznych lub telewizyjnych w celu dostarczania treści radiofonicznych lub telewizyjnych użytkownikom końcowym; w punkcie drugim - ustalił, że na krajowym rynku świadczenia usługi transmisji programów radiofonicznych lub telewizyjnych w celu dostarczania treści radiofonicznych lub telewizyjnych użytkownikom końcowym występuje przedsiębiorca telekomunikacyjny o znaczącej pozycji rynkowej; w punkcie trzecim - wyznaczył T. Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. jako przedsiębiorcę telekomunikacyjnego o znaczącej pozycji rynkowej na krajowym rynku świadczenia usługi transmisji programów radiofonicznych lub telewizyjnych w celu dostarczania treści radiofonicznych lub telewizyjnych użytkownikom końcowym; w punkcie czwartym -utrzymał nałożone decyzją Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z dnia 9 listopada 2006 r. nr [...] na T. Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością obowiązki regulacyjne w zakresie niezbędnym do zapewnienia przez spółkę dostępu do infrastruktury służącej do świadczenia usługi transmisji programów radiofonicznych lub telewizyjnych w celu dostarczenia treści radiofonicznych lub telewizyjnych użytkownikom końcowym, tj.: obowiązek równego traktowania przedsiębiorców telekomunikacyjnych w zakresie dostępu telekomunikacyjnego (art. 36 Pt), obowiązek ustalania opłat z tytułu dostępu telekomunikacyjnego w oparciu o ponoszone koszty (art. 40 Pt) i obowiązek dotyczący oferty ramowej o dostępie telekomunikacyjnym (art. 42 Pt); w punkcie piątym - zmienił obowiązek regulacyjny nałożony na T. Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością decyzją Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z dnia 9 listopada 2006 r. nr [...], tj. obowiązek uwzględniania uzasadnionych wniosków przedsiębiorców telekomunikacyjnych o zapewnienie im dostępu telekomunikacyjnego (art. 34 ust. 1 i ust. 2 Pt); w punkcie szóstym - uchylił obowiązek regulacyjny nałożony na T. Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością decyzją Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z dnia 9 listopada 2006 r. nr [...], tj. obowiązek prowadzenia rachunkowości regulacyjnej (art. 38 Pt); w punkcie siódmym -stwierdził, że decyzja podlega natychmiastowemu wykonaniu.