Postanowienie SN z dnia 25 kwietnia 2019 r., sygn. I UK 181/18

Zgodnie z art. 398¹³ § 2 in fine k.p.c, Sąd Najwyższy jest związany ustaleniami faktycznymi stanowiącymi podstawę zaskarżonego orzeczenia, a podstawą skargi kasacyjnej nie mogą być zarzuty dotyczące ustalenia faktów lub oceny dowodów (art. 398³ § 3 k.p.c). Nie jest dopuszczalne, aby pod pretekstem sporu o subsumcję prawa materialnego, skarżący zmierzał do podważenia dokonanych przez Sąd drugiej instancji ustaleń faktycznych będących wyrazem suwerennej i niepoddającej się kontroli kasacyjnej sędziowskiej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Katarzyna Gonera

w sprawie z odwołania C. Spółki z o.o. w Ż., B. F. i S. K. wspólników M. Spółki cywilnej w Ż. oraz J. T. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w R. o ustalenie właściwego ustawodawstwa, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 25 kwietnia 2019 r., skargi kasacyjnej C. Spółki z o.o. w Ż. oraz B. F. i S. K. wspólników M. Spółki cywilnej w Ż. od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 10 stycznia 2018 r., sygn. akt III AUa [...],

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

Uzasadnienie

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R., decyzją z 17 czerwca 2016 r., wydaną na podstawie przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2016 r., poz. 963) oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz.U.UE.L. z 2004, nr 166, s. 1), stwierdził, że w stosunku do ubezpieczonej J. T. nie ma zastosowania ustawodawstwo polskie z tytułu wykonywania umowy zlecenia na rzecz C. Spółki z o.o. oraz M. s.c. od 22 kwietnia 2015 r. do 24 maja 2015 r.

Zarówno ubezpieczona jak i obydwie spółki - C. Spółka z o.o. oraz M. s.c. B. F. i S. K. - wniosły odwołanie od tej decyzji.