Postanowienie SN z dnia 21 marca 2019 r., sygn. II CSK 65/18

Niezależnie od wątpliwości, jakie mogą się nasuwać co do wzajemnego stosunku ust 1 i 2 art. V konwencji nowojorskiej, nie sposób przyjąć, że proste odwołanie się do okoliczności przewidzianej w art. V ust. 1 konwencji i uwzględnianej wyłącznie na wniosek strony, mogłoby przesądzać o sprzeczności uznania lub wykonania orzeczenia z porządkiem publicznym, a więc okoliczności branej pod uwagę z urzędu w świetle art. V ust. 2 lit. b konwencji nowojorskiej. Przyjęcie takiej możliwości podawałoby w wątpliwość cel wydzielenia w art. V konwencji przyczyn odmowy uznania uwzględnianych z urzędu i na wniosek.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Małgorzata Manowska (przewodniczący)

SSN Jacek Grela

SSN Marcin Krajewski (sprawozdawca)

w sprawie z wniosku S. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością prawa holenderskiego w A. przy uczestnictwie D. G. o uznanie orzeczenia sądu polubownego, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 21 marca 2019 r., skargi kasacyjnej uczestnika postępowania od postanowienia Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 19 lipca 2017 r., sygn. akt I ACz [...],

uchyla zaskarżone postanowienie i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w [...] do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wnioskodawca S. z siedzibą w A. wniósł o uznanie na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej orzeczenia Amerykańskiego Ośrodka Rozstrzygania Sporów w Nowym Jorku z 24 maja 2012 r. (sygn. akt [...] - dalej: "Orzeczenie") w odniesieniu do wszystkich punktów tego rozstrzygnięcia, w stosunku do których nie jest możliwe stwierdzenie ich wykonalności. Jako uczestnik postępowania wskazany został p. D. G.. Wniósł ono oddalenie wniosku, podnosząc że Orzeczenie zostało wydane przez sąd polubowny, który nie był umocowany do rozstrzygania sporów między stronami. Zgodnie z umową postępowanie arbitrażowe miało być bowiem prowadzone przez Międzynarodowe Centrum Rozstrzygania Sporów przy Amerykańskim Stowarzyszeniu Arbitrażu. Zdaniem uczestnika doszło również do przekroczenia zakresu sporów ustalonego w klauzuli arbitrażowej, gdyż w punkcie 14 Orzeczenia sąd polubowny rozwiązał łączącą strony umowę franczyzy, a mógł co najwyżej potwierdzić fakt uprzedniego jej rozwiązania. Ponadto, spod jurysdykcji sądu arbitrażowego zostały wyłączone spory w przedmiocie naruszenia praw do znaków towarowych, praw autorskich, informacji poufnych, jak też spory związane z działalnością konkurencyjną, o których sąd polubowny rozstrzygnął w punktach 14-17 Orzeczenia. Uczestnik postępowania zaprzeczył również, aby był należycie zawiadomiony o wyznaczeniu arbitra, jak i o samym postępowaniu arbitrażowym, a osoby odbierające korespondencję rzekomo w jego imieniu, w rzeczywistości nie były do tego upoważnione.