Postanowienie SN z dnia 6 czerwca 2019 r., sygn. II CSK 216/18

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Małgorzata Manowska (przewodniczący, sprawozdawca)
‎SSN Tomasz Szanciło
‎SSN Kamil Zaradkiewicz

w sprawie z powództwa R. W.
‎przeciwko J. O. i Skarbowi Państwa - Prokuraturze Rejonowej w Ł.
‎o wydanie rzeczy,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej

w dniu 6 czerwca 2019 r.,
‎skargi kasacyjnej strony pozwanej - Skarbu Państwa - Prokuratury Rejonowej w Ł.

od wyroku Sądu Apelacyjnego w […]
‎z dnia 2 sierpnia 2017r., sygn. akt I ACa […],

1) uchyla zaskarżony wyrok oraz poprzedzający go wyrok Sądu Okręgowego w Ł. z dnia 15 września 2016 r. w części odnoszącej się do pozwanego Skarbu Państwa - Prokuratury Rejonowej w Ł. i w tym zakresie pozew odrzuca;

2) nie obciąża powoda obowiązkiem zwrotu na rzecz Skarbu Państwa - Prokuratury Rejonowej w Ł. kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 2 sierpnia 2017 r. Sąd Apelacyjny w […], w sprawie o wydanie rzeczy, z powództwa R. W. przeciwko J. O. i Skarbowi Państwa - Prokuraturze Rejonowej w Ł., na skutek apelacji powoda oraz pozwanego Skarbu Państwa - Prokuratury Rejonowej w Ł., od wyroku Sądu Okręgowego w Ł. z dnia 15 września 2016 r., oddalił obie apelacje.

Podstawą rozstrzygnięć Sądów obu instancji były następujące okoliczności faktyczne.

Powód R. W., jako przedsiębiorca sprowadzał samochody do Polski, celem ich sprzedaży, a pozwany J. O., również będący przedsiębiorcą, prowadził sklep motoryzacyjny i warsztat samochodowy. Obydwaj współpracowali ze sobą od 2007 r. do 2009 r. Powód w latach 2008 – 2009 zakupił na rynku brytyjskim samochodowy osobowe m.in. V. [...] i S. […], które przekazał J. O., celem naprawy. Wobec odmowy wydania pojazdów w dniu 25 września 2009 r. R. W. złożył w Komisariacie Komendy Miejskiej Policji w Ł. zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia na jego szkodę, przez J. O., przestępstwa przywłaszczenia mienia w postaci m.in. samochodów, o których mowa wyżej, wskutek czego Prokuratura Rejonowa w Ł. wszczęła dochodzenie w sprawie przywłaszczenia tych pojazdów na szkodę powoda. W dniu 12 listopada 2009 r., w sprawie prowadzonej przez tę Prokuraturę Rejonową samochody marki: V. [...], S. […], V. […] oraz A. […], zostały oddane J. O., na podstawie art. 228 § 1 i 2 k.p.k., na przechowanie. Pozwany został zobowiązany do przedstawienia oddanych mu na przechowanie rzeczy na każde żądanie sądu lub organu prowadzącego postępowanie, oraz pouczony o zakazie zbycia, obciążania, przekształcania i wydania tych rzeczy osobie nieupoważnionej, a także uprzedzony o odpowiedzialności karnej z art. 239 § 1 k.k. i art. 300 § 2 k.k. J. O. pokwitował odbiór samochodów. W toku postępowania przygotowawczego, przesłuchany w charakterze świadka, J. O. zeznał, że nabył od R. W. samochód S. […] (umowa sprzedaży stanowiła część rozliczenia za samochód marki M. […]), dokonał zamiany samochodu marki V. [...] na lawetę marki V., a także, że zakupił samochody marki V. [X.] i A. […]. Na okoliczność zawarcia dwóch pierwszych transakcji, tzn.: umowy sprzedaży oraz umowy zamiany, przedstawił je w formie pisemnej, wskazując zarazem, że dwie kolejne transakcje zostały wykonane na podstawie umowy ustnej. J. O. zeznał też, że znajdujący się na umowach podpis R. W. nie został złożony w jego obecności (opinia biegłego grafologa nie potwierdziła jednak kategorycznie fałszerstwa), a pokrzywdzony przyniósł mu już podpisane umowy.