Postanowienie SN z dnia 28 listopada 2018 r., sygn. II PZ 23/18

Kwalifikowana wada "podwójnego" funkcjonowania dwóch wyroków, osądzających ten sam przedmiot sporu stanowi szczególny rodzaj (stan) nierozpoznania istoty jednej tylko sprawy w rozumieniu art. 386 § 4 k.p.c. w przypadku, gdy prawidłowy ("finalny") osąd takiej sprawy przez Sąd pierwszej instancji wymagał konstrukcyjnego i "strukturalnego" wyrokowania zarówno o uchyleniu kontestowanego sprzeciwem strony pozwanej wyroku zaocznego, jak i orzeczenia o żądaniu pozwu (art. 347 k.p.c.).

Biuletyn SN Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych nr 1-2/2019

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Romualda Spyt (przewodniczący)

SSN Zbigniew Korzeniowski

SSN Zbigniew Myszka (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa D. Spółki z o.o. w W. obecnie D. Sp. z o.o. w W. przeciwko R. J. o karę umowną, zwrot odszkodowania z umowy o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 28 listopada 2018 r., zażalenia strony powodowej na wyrok Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 29 maja 2018 r., sygn. akt III APa [...],

oddala zażalenie.

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny w [...] III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z dnia 29 maja 2018 r. uchylił zaskarżony przez stronę powodową