Postanowienie SN z dnia 12 grudnia 2018 r., sygn. III UK 54/18

Choć wydanie decyzji o ustaleniu ustawodawstwa właściwego musi poprzedzać wymagana przez art. 16 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego procedura, to ustawodawca unijny nie nadał jakiejś instytucjonalnej formy "wspólnemu porozumieniu", o którym mowa w art. 16 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego. Zatem "wspólnie porozumienie" może polegać na poinformowaniu przez instytucję właściwą miejsca świadczenia pracy najemnej o swoim stanowisku odnośnie do nieistnienia ważnego tytułu do ubezpieczenia społecznego na terytorium jej państwa; wydaniu przez instytucję właściwą miejsca zamieszkania decyzji w indywidualnej sprawie (o charakterze tymczasowym - w trybie art. 16 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego) o stosowaniu ustawodawstwa krajowego i zaakceptowaniu tej decyzji przez instytucję właściwą miejsca świadczenia pracy przez niewniesienie zastrzeżeń - art. 16 ust. 3 in fine rozporządzenia wykonawczego.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Bohdan Bieniek

w sprawie z odwołania M. K. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału we W. o ustalenie obowiązku ubezpieczenia społecznego, na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 12 grudnia 2018 r., na skutek skargi kasacyjnej odwołującej się od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 27 września 2017 r., sygn. akt III AUa [...],

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

Uzasadnienie

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. decyzją z dnia 30 czerwca 2011 r. stwierdził, że M. K. podlega polskiemu ubezpieczeniu społecznemu od dnia 1 listopada 2010 r. Sąd Okręgowy we W. wyrokiem z dnia 19 października 2011 r. oddalił odwołanie ubezpieczonej, a jej apelację oddalił Sąd Apelacyjny w [...] wyrokiem z dnia 3 kwietnia 2012 r.