Postanowienie SN z dnia 12 kwietnia 2018 r., sygn. II UK 282/17

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jerzy Kuźniar

w sprawie z wniosku S. F. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych I Oddziałowi w W. o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 12 kwietnia 2018 r., skargi kasacyjnej wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 11 stycznia 2017 r., sygn. akt III AUa (...),

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania i nie obciąża wnioskodawcy kosztami postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 11 stycznia 2017 r., III AUa (...), Sąd Apelacyjny w (...) oddalił apelację wnioskodawcy S. F. od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w G. z dnia 11 marca 2015 r. w sprawie przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych I Oddziałowi w W. o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy, którym oddalono odwołanie wnioskodawcy od decyzji organu rentowego z dnia 17 listopada 2012 r., odmawiającej przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, wobec niespełnienia przesłanek określonych w art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2017 r., poz. 1383 ze zm., dalej jako ustawa o emeryturach i rentach z FUS lub ustawa emerytalna). Sąd Apelacyjny przyjął za własne ustalenia Sądu pierwszej instancji oparte m.in. na dowodach z opinii lekarzy biegłych sądowych; ortopedy, neurologa, rehabilitanta i neurochirurga, podkreślając dokładność i wszechstronność postępowania dowodowego. Na podstawie tej oceny, Sąd drugiej instancji ustalił, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy emerytalnej, a tym samym nie spełnił przesłanek określonych w art. 57 powyższej ustawy dla przyznania dochodzonego świadczenia.