Postanowienie SN z dnia 8 lutego 2018 r., sygn. I UZ 68/17

Art. 403 § 2 k.p.c. kładzie nacisk na to, iż wykrycie wymienionych w nim okoliczności faktycznych lub środków dowodowych musi być późniejsze, co oznacza, że musi do niego dojść po uprawomocnieniu się wyroku, a więc w sytuacji, w której powoływanie się na okoliczności faktyczne lub środki dowodowe było już niemożliwe. Wykrycie należy z kolei rozumieć jako dowiedzenie się o istnieniu tych okoliczności lub środków dowodowych w zakresie umożliwiającym powoływanie się na nie. Owe okoliczności i środki dowodowe, aby zostać wykryte, muszą jednakże (co wymaga szczególnego podkreślenia) istnieć w sensie obiektywnym już w czasie trwania postępowania zakończonego zaskarżonym wyrokiem.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec (przewodniczący)

SSN Maciej Pacuda (sprawozdawca)

SSN Krzysztof Staryk

w sprawie z odwołania C. F., T. F., S. K., A. K., T. K. i R.S. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w [...] z udziałem zaintersowanych: [...] o wznowienie postępowania w sprawie ze skargi S. K. zakończonej prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 18 czerwca 2014 r. po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 8 lutego 2018 r., zażalenia S. K. na postanowienie Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 28 września 2017 r.,

1) oddala zażalenie,

2) nie obciąża żalącego się kosztami postępowania zażaleniowego organu rentowego.

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w [...] postanowieniem z dnia 28 września 2017 r. odrzucił skargę odwołującego się S. K. o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem z dnia 18 czerwca 2014 r.