Postanowienie SN z dnia 25 stycznia 2018 r., sygn. IV CSK 221/17

Określone w Konwencji haskiej z dnia 5 października 1961 r. dotyczącej kolizji praw w przedmiocie formy rozporządzeń testamentowych reguły dotyczące ważności testamentu pod względem formy mają zastosowanie niezależnie od tego, jakie składniki wchodzą w skład spadku, a zawarte w art. 1 Konwencji odesłanie do praw wewnętrznych dotyczy tylko prawa "merytorycznego", a nie kolizyjnego.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Katarzyna Tyczka-Rote (przewodniczący)

SSN Anna Owczarek

SSN Roman Trzaskowski (sprawozdawca)

w sprawie z wniosku A.Ł. przy uczestnictwie B. Ł. i M. G. o stwierdzenie nabycia spadku po G. Ł., po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 25 stycznia 2018 r., skargi kasacyjnej wnioskodawcy od postanowienia Sądu Okręgowego w S. z dnia 29 listopada 2016 r., sygn. akt I Ca ."/16,

oddala skargę kasacyjną i zasądza od wnioskodawcy na rzecz uczestniczki M. G. kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) zł z tytułu zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wnioskodawca A. Ł. w dniu 31 sierpnia 2007 r. wystąpił z wnioskiem o stwierdzenia nabycia na swoją rzecz spadku po matce G.Ł., zmarłej w dniu 11 lutego 2007 r. w Szwecji, na podstawie sporządzonego w Polsce testamentu notarialnego z dnia 26 sierpnia 1985 r. Wniosek ten popierał uczestnik postępowania - B.Ł., drugi syn zmarłej, natomiast jej córka, uczestniczka postępowania M.G. żądała stwierdzenia nabycia spadku na swoją rzecz na podstawie testamentu sporządzonego w Szwecji w dniu 15 marca 2002 r. (dalej także: testament z 2002 r.).

Sąd Rejonowy w E. postanowieniem z dnia 24 października 2012 r. stwierdził, że spadek po zmarłej nabył w całości wnioskodawca na podstawie testamentu notarialnego z 1985 r.

Wskutek apelacji M.G. Sąd Okręgowy w S. postanowieniem z dnia 28 grudnia 2012 r. uchylił postanowienie Sądu Rejonowego i przekazał mu sprawę do ponownego rozpoznania.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy bracia A. i B.Ł. wnosili o stwierdzenie nabycia spadku na rzecz trójki rodzeństwa w równych częściach na mocy testamentu notarialnego sporządzonego w Polsce w dniu 28 grudnia 1999 r. (dalej także: testament z 1999 r.), natomiast M.G. podtrzymała swe pierwotne żądanie. Rodzeństwo było zgodne co do tego, że w skład spadku po ich zmarłej matce wchodzi jedynie lokal mieszkalny położony w E.przy ulicy A. 47/12.