Wyrok SN z dnia 12 kwietnia 2018 r., sygn. II CSK 399/17

1. Zasada bezpośredniości ma dwa aspekty - podmiotowy oraz przedmiotowy. Aspekt podmiotowy dotyczy prowadzenia postępowania dowodowego bezpośrednio przed sądem (składem) orzekającym, drugi odnosi się do korzystania przez sąd w pierwszej kolejności z dowodów bezpośrednich (pierwotnych), a w drugiej kolejności z dowodów pośrednich (pochodnych), zaś w obrębie dowodów pośrednich najpierw z dowodów pośrednich w mniejszym stopniu, a potem - ewentualnie - z dowodów pośrednich w większym stopniu.

2. Strona może poprzestać na zgłoszeniu wniosku o przeprowadzenie dowodu z protokołu przesłuchania świadka w innym postępowaniu, choćby możliwe było także zgłoszenie wniosku o przesłuchanie tego świadka. Sąd nie może pominąć takiego dowodu uzasadniając to tym, że w sprawie należało wnioskować o przesłuchanie świadka. Przesłuchanie świadka wchodzi w grę, gdy zawnioskuje o to jedna ze stron lub sąd dopuści taki dowód z urzędu.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Karol Weitz (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Marian Kocon

SSN Marta Romańska

w sprawie z powództwa M. J. przeciwko Skarbowi Państwa - Prezesowi Sądu Rejonowego w G. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 12 kwietnia 2018 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 9 grudnia 2016 r., sygn. akt I ACa (...),

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w (...) do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Pozwem z dnia 12 sierpnia 2015 r. powód M. J. domagał się zasądzenia od Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w N., a po sprecyzowaniu - Skarbu Państwa -

Sądu Rejonowego w G. kwoty 80 000 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 1 października 2001 r. do dnia zapłaty.

Wyrokiem z dnia 29 lutego 2016 r. Sąd Okręgowy w P. oddalił powództwo w całości.

Sąd ustalił, że Sąd Rejonowy w G. IX Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w N. prowadzi księgi wieczyste dla nieruchomości złożonej z działek o numerach 514, 524, 455 i 456, położonej w Pakosławiu, nieruchomości złożonej z działek numerach 461, 463, 250, 96, 97, 98/2, 418/1, 418/2, 419/1 i 419/2, położonej w P., L. i C., nieruchomości złożonej z działek o numerach 99, 82/2, 87, 93, 94, 95 i 96/1, położonej w W. i C., oraz nieruchomości złożonej z działek o numerach 98, 100, 102, 101/1 i 101/2, położonej w C. Do dnia 21 września 2001 r. nieruchomości te stanowiły - na zasadach wspólności ustawowej -własność małżonków A. i A. G.