Wyrok SN z dnia 17 października 2018 r., sygn. II PK 170/17

Sygn. akt II PK 170/17

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Frańczak (przewodniczący, sprawozdawca)
‎SSN Zbigniew Korzeniowski
‎SSN Krzysztof Rączka

w sprawie z powództwa D. D.-H.
‎przeciwko Sądowi Okręgowemu w Z.
‎o zapłatę,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 17 października 2018 r.,
‎skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego w Z.
‎z dnia 22 grudnia 2016 r., sygn. akt IV Pa […],

uchyla zaskarżony wyrok w punkcie II. i IV. i w tym zakresie przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu w Z. do ponownego rozpoznania oraz orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Z. wyrokiem z dnia 26 kwietnia 2016 r. zasądził od pozwanego Sądu Okręgowego w Z. na rzecz powódki D. D.-H. kwotę 19.500 zł brutto wraz z ustawowymi odsetkami tytułem dodatku stażowego za okres od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 stycznia 2014 r. (pkt Ia), kwotę 1.657,50 zł brutto wraz z ustawowymi odsetkami tytułem wyrównania dodatkowego wynagrodzenia rocznego (pkt Ib) oraz wyrokowi w punkcie I nadał rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 8.250 zł (pkt II).

Sąd Rejonowy ustalił, że powódka była zatrudniona w pozwanym Sądzie na podstawie powołania na stanowisku dyrektora sądu w okresie od dnia 20 czerwca 2002 r. do dnia 30 kwietnia 2015 r. Do dnia 31 grudnia 2012 r. jej wynagrodzenie składało się z wynagrodzenia zasadniczego w kwocie 5.252 zł, dodatku funkcyjnego w kwocie 1.706 zł, dodatku stażowego w kwocie 1.050,40 zł i dodatku specjalnego w kwocie 2.603 zł, wynosząc łącznie 10.611,40 zł. Pismem z dnia 28 stycznia 2013 r. Minister Sprawiedliwości przyznał powódce z dniem 1 stycznia 2013 r. wynagrodzenie w kwocie 7.500 zł, na podstawie art. 32c § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (obecnie Dz.U. z 2018 r., poz. 23 ze zm., dalej jako u.s.p.) w związku z art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 203, poz. 1192, dalej jako nowelizacja z 2011 r.) i § 2 ust. 1 pkt 2 lit. a rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 grudnia 2012 r. w sprawie wynagrodzenia dyrektora sądu i zastępcy dyrektora sądu (Dz.U. poz. 1482, dalej jako rozporządzenie z dnia 17 grudnia 2012 r.). Jednocześnie na podstawie art. 32c § 2 u.s.p. i § 3 ust. 1 powołanego rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2012 r. powódce został przyznany dodatek specjalny w wysokości 10% wynagrodzenia zasadniczego na okres od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 30 czerwca 2013 r. Od dnia 1 stycznia 2013 r. miesięczne wynagrodzenie powódki składało się z wynagrodzenia zasadniczego w kwocie 7.500 zł i dodatku specjalnego w kwocie 750 zł. Od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 stycznia 2014 r. powódce nie wypłacano dodatku stażowego w kwocie stanowiącej 20% jej wynagrodzenia zasadniczego, czyli 1.500 zł miesięcznie. W związku z powyższym dodatkowe wynagrodzenie roczne za 2013 r. zostało zaniżone o 1.530 zł, a za 2014 r. o 127,50 zł. Od dnia 1 lutego 2014 r. powódce ponownie wypłacano dodatek za wieloletnią pracę w kwocie stanowiącej 20% wynagrodzenia zasadniczego. Powódka pismem z dnia 13 maja 2015 r. zwróciła się do Prezesa pozwanego Sądu Okręgowego o wypłatę dodatku stażowego i wyrównanie dodatkowego wynagrodzenia rocznego za okres od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 stycznia 2014 r. Pismem z dnia 13 maja 2015 r. pozwany odmówił wypłaty tych świadczeń, wyjaśniając, że w spornym okresie obowiązujące przepisy nie przewidywały dodatku stażowego dla dyrektorów sądów okręgowych.