Postanowienie SN z dnia 21 listopada 2018 r., sygn. I UK 449/17

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Zbigniew Myszka

w sprawie z odwołania J. D.
‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.
‎o wysokość emerytury,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 21 listopada 2018 r.,
‎skargi kasacyjnej ubezpieczonej od wyroku Sądu Apelacyjnego w […]
‎z dnia 30 maja 2017 r., sygn. akt III AUa […],

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

UZASADNIENIE

Sąd Apelacyjny w […] III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z dnia 30 maja 2017 r. oddalił apelację wnioskodawczyni J. D. od wyroku Sądu Okręgowego w Ł. III Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 13 września 2016 r. oddalającego jej odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. z dnia 27 maja 2016 r. przyznającej wnioskodawczyni prawo do emerytury od dnia 1 marca 2016 r. w wysokości 2.478,98 zł.

W sprawie tej ustalono, że wnioskodawczyni (ur. 8 listopada 1950 r.) miała ustalone prawo do emerytury wcześniejszej od dnia 1 kwietnia 2009 r. W dniu 2 marca 2016 r. złożyła wniosek o przyznanie jej emerytury „w wieku powszechnym”. Zaskarżoną w sprawie decyzją organ rentowy przyznał jej emeryturę od dnia 1 marca 2016 r., tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek, obliczoną z uwzględnieniem kwoty zwaloryzowanego kapitału początkowego - 516.755,36 zł, kwoty składki zaewidencjonowanej na koncie z uwzględnieniem waloryzacji - 160.468,59 zł, sumy kwot pobranych emerytur - 174.238,14 zł oraz średniego dalszego trwania życia na dzień złożenia wniosku - 215,60 miesięcy. Wysokość emerytury ustalonej na podstawie art. 26 ust. 6 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2018 r., poz. 1270 ze zm., dalej ustawa emerytalna) wyniosła 2.478,98 zł.