Postanowienie SN z dnia 13 listopada 2018 r., sygn. II PK 256/17
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Rączka
w sprawie z powództwa M. S.
przeciwko A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka Komandytowa w G.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w L. z dnia 31 marca 2016 roku w sprawie o sygn. akt V Pa […],
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 13 listopada 2018 r.,
skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w L.
z dnia 23 maja 2017 r., sygn. akt V Pa […],
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z 23 maja 2017 r., sygn. akt V Pa […] Sąd Okręgowy w L. w sprawie z powództwa M. S. przeciwko A. Sp. z.o.o. Sp.k. w G. o zapłatę ryczałtów z tytułu noclegów w podróży służbowej, oddalił skargę pozwanej o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w L. z 31 marca 2016 r., sygn. akt V Pa […], którym Sąd ten oddalił apelację pozwanej od wyroku Sądu Rejonowego w G. z 21 grudnia 2015 r., sygn. akt IV P […].
Skarżący domagał się zmiany wyroków Sądu Okręgowego w L. z 31 marca 2016 r. wydanego w sprawie o sygn. akt V Pa […] oraz poprzedzającego go wyroku Sądu Rejonowego w G. z 21 grudnia 2015 r. wydanego w sprawie o sygn. akt IV P […], przez oddalenie powództwa M. S. o ryczałty za noclegi. Wskazanym wyżej wyrokiem z 21 grudnia 2015 r. Sąd pierwszej instancji zasądził od strony pozwanej A. Sp. z o.o. Spółki komandytowej w G. na rzecz powoda M. S. kwotę 50.000 zł tytułem ryczałtów za noclegi z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 17 lipca 2013 r. do dnia zapłaty, kwotę 1.800 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego oraz rozstrzygnął o nieuiszczonych kosztach sądowych i rygorze natychmiastowej wykonalności. Wyrok ten stał się prawomocny na skutek oddalenia apelacji pozwanego wyrokiem Sądu Okręgowego w L. z 31 marca 2016 r.
W sprawie ustalono, że powód w okresie od 21 września 2009 r. do 31 grudnia 2011 r. był zatrudniony u strony pozwanej na stanowisku kierowcy. Wiążące go postanowienia umowy o pracę regulowały kwestię zwrotu kosztów podróży służbowej w ten sposób, iż powodowi przysługiwała na obszarze kraju dieta w stawce określonej w prawie dla pracowników strefy budżetowej, a za granicą - dieta w wysokości 40 euro dziennie niezależnie od kraju, w którym podróż się odbyła, a jednocześnie ustalono, że ryczałt za nocleg nie przysługuje, jeśli nocleg odbywa się w przystosowanej do spania kabinie pojazdu, na wydzielonym parkingu z dostępem do węzła sanitarnego. Powód w spornym okresie obsługiwał trasy w różnych krajach Unii Europejskiej, mając do dyspozycji różne auta. W dwóch ostatnich latach jego zatrudnienia jeździł samochodem D., którego kabina była wyposażona w dwa łóżka, lodówkę i oddzielną klimatyzację. W czasie postojów powód nocował w kabinie auta na parkingach o różnym standardzie, także na parkingach bez węzła sanitarnego. Korzystanie z dostępnych węzłów sanitarnych wiązało się z koniecznością poniesienia przez niego opłat w wysokości od 3 do 5 euro. Pracodawca kosztów tych nie zwracał. Powód otrzymywał od pracodawcy jedynie ustalone wynagrodzenie zasadnicze oraz pełne kwoty diet, obliczone według stawek obowiązujących w umowie o pracę. Posiłkując się opinią biegłego z zakresu księgowości Sąd Rejonowy ustalił, iż łączna wysokość ryczałtów za odbyte przez powoda podróże służbowe w okresie od 16 lipca 2010 r. do 31 maja 2013 r. wynosi 72.577,04 zł, przy przyjęciu minimalnych stawek ryczałtu obowiązujących pracowników sfery budżetowej.