Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Postanowienie SN z dnia 8 listopada 2018 r., sygn. II CZ 49/18

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Marian Kocon (przewodniczący)
‎SSN Bogumiła Ustjanicz (sprawozdawca)
‎SSN Karol Weitz

w sprawie z powództwa Wspólnoty Mieszkaniowej przy ul. J. w S.
‎przeciwko B. S.
‎o zapłatę,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej

w dniu 8 listopada 2018 r.,
‎zażalenia pozwanego

na wyrok Sądu Okręgowego w S. z dnia 20 lutego 2018 r., sygn. akt II Ca (…),

oddala zażalenie, pozostawiając rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego w orzeczeniu kończącym sprawę.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 23 marca 2017 r. Sąd Rejonowy w S. oddalił powództwo Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości przy ul. J. w S. o zasądzenie od pozwanego kwoty 6 764,87 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu, która stanowiła sumę niezapłaconych należności z tytułu zaliczek na opłaty związane z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, funduszem remontowym i mediami dostarczanymi do lokalu mieszkalnego pozwanego za okres od stycznia 2012 r. do maja 2014 r. w wysokości 5 820,60 zł i kwoty 944,27 zł tytułem odsetek. Sąd ten uznał, że powódka nie wykazała wysokości roszczenia przez określenie jakie składniki i w jakiej wysokości za poszczególne miesiące złożyły się na dochodzoną kwotę. Nie stanowiła podstawy wyliczenia uchwała nr 10/2011 w przedmiocie przyjęcia planu gospodarczego na rok 2011, skoro plan taki ma charakter roczny. Nie można na jego podstawie wyliczyć wysokości zobowiązania pozwanego. Nie zostały przedłożone dowody wykazujące wysokość wyliczenia zaliczki za kolejne miesiące, w odniesieniu do poszczególnych elementów i rzeczywiście poniesionych wydatków. Wnioski o dopuszczenie dowodów z zeznań świadków i opinii biegłego zostały pominięte jako spóźnione Niezależnie od tego stwierdził, że dopuszczenie dowodu z opinii biegłego nie było celowe, skoro nie zostały przedłożone dokumenty, które miałyby być jej podstawą, a braku tego nie można było zastąpić zeznaniami świadków. Ponadto prowadzenie tych dowodów zmierzało do bezzasadnego przedłużenia postępowania.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00