Postanowienie SN z dnia 6 listopada 2018 r., sygn. I PK 240/17

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Piotr Prusinowski

w sprawie z powództwa A. P.
‎przeciwko Regionalnemu Centrum […] w Ł.
‎o odszkodowanie z tytułu niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 6 listopada 2018 r.,
‎skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Ł.
‎z dnia 30 maja 2017 r., sygn. akt VIII Pa […],

I. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

II. zasądza od pozwanego na rzecz powódki 240 zł (dwieście czterdzieści) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 30 maja 2017 r. Sąd Okręgowy w Ł. oddalił apelację strony pozwanej od wyroku Sądu Rejonowego w Ł. z dnia 2 listopada 2016 r. w sprawie z powództwa A. P. przeciwko Regionalnemu Centrum […] w Ł. o odszkodowanie z tytułu niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę.

Sąd Rejonowy stanął na stanowisku, że podanie w złożonym pracownikowi pisemnym oświadczeniu woli pracodawcy - jako przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę - zmian organizacyjnych skutkujących redukcją etatów i wykazanie w postępowaniu dowodowym przed sądem pracy zaistnienia tego faktu, nie zawsze oznacza dopełnienie przez pracodawcę wymogu formalnego z art. 30 § 4 k.p. i zasadności samego wypowiedzenia w rozumieniu art. 45 § 1 k.p. Jeśli bowiem likwidacja dotyczy tylko część spośród większej liczby takich samych lub podobnych stanowisk pracy, tak określona przyczyna wypowiedzenia tłumaczy wprawdzie powód wdrożenia procedury zwolnień grupowych lub indywidualnych, ale nie wyjaśnia, dlaczego rozwiązano stosunek pracy z konkretnym pracownikiem, a pozostawiono w zatrudnieniu inne osoby zajmujące stanowiska objęte redukcją. Odpowiedź na to ostanie pytanie powinna, w ocenie Sądu pierwszej instancji, tkwić w przyjętych przez pracodawcę kryteriach doboru pracowników do zwolnienia.