Postanowienie SN z dnia 17 grudnia 2018 r., sygn. II UK 541/17

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jerzy Kuźniar

w sprawie z wniosku C. C.
‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi we W.
‎o wypłatę emerytury,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 17 grudnia 2018 r.,
‎skargi kasacyjnej wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego w […]
‎z dnia 20 kwietnia 2017 r., sygn. akt III AUa […],

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 20 kwietnia 2017 r., III AUa […], Sąd Apelacyjny w […] oddalił apelację wnioskodawcy C. C. od wyroku Sądu Okręgowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we W. z dnia 29 września 2016 r. w sprawie przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi we W. o wypłatę emerytury.

Sąd Apelacyjny podzielił ocenę prawną Sądu pierwszej instancji, przyjmując - z powołaniem się na art. 95 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, jednolity tekst: Dz.U. z 2018 r., poz. 1270 ze zm.), że w sytuacji zbiegu prawa do emerytury z prawem do świadczeń przewidzianych w odrębnych przepisach wypłaca się świadczenie wyższe lub wybrane przez osobę uprawnioną, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej. Wnioskodawca, nabył prawo do emerytury wojskowej od dnia 12 września 1991 r., której wysokość od dnia 1 marca 2014 r. wynosi 5475,77 zł. Wnioskodawca zatrudniony w okresie od dnia 1 marca 1995 r. do dnia 30 września 2014 r. na Uniwersytecie […] we W., podlegał ubezpieczeniu społecznemu i w dniu 14 maja 2014 r. złożył wniosek o emeryturę. Organ rentowy decyzją z dnia 9 lipca 2014 r. przyznał prawo do emerytury w wysokości 1722,06 zł, zawieszając jej wypłatę wobec kontynuowania przez wnioskodawcę zatrudnienia.